James Bond in de overdrive
[Recensie] Een nieuw boek van Daniel Silva is een minder unieke gebeurtenis dan men zou denken. De #1 New York Times-bestsellerauteur produceert namelijk zijn thrillers zo gemakkelijk als een kip eieren. Tot dusver schreef hij er 21 en ze zijn populair want verschijnen in meer dan 30 talen.
Blijkbaar treedt er ook met dit 21ste boek bij zijn wereldwijde lezersschare nog geen verzadiging op. Wat is zijn geheim? We onderzoeken het in de geheel onafhankelijke leestest. Zoals het hoort, maakt de plot nieuwsgierig.
“In een geïsoleerd dorpje in Zuid-Spanje schrijft een mysterieuze Franse vrouw haar memoires. Het is het verhaal van de man die ze ooit liefhad in Beiroet, en het kind dat bij haar is weggehaald wegens landverraad. De vrouw bewaart een van de grootste geheimen van het Kremlin. Lang geleden heeft de KGB een mol geïnfiltreerd in het hart van het Westen. En die staat nu op het punt de macht te grijpen…”
Mysterieus, geheimen, Kremlin, KGB, mol, de macht grijpen. Het lijdt geen twijfel, dit is een zaak voor Gabriel Allon, kunstrestaurateur en meesterspion. Die treffen we aan in hoofdstuk 2, bewonderend kijkend naar de werken van Peter Paul Rubens op een expositie in Wenen. Dat is nadat we in hoofdstuk 1 hebben gelezen hoe een dubbelspion wordt geworven. Het verband tussen die twee gebeurtenissen wordt pas later duidelijk, maar de eerste lijnen zijn uitgezet.
Silva doet dat vakkundig. Zijn stijl is in hoofdstuk 1 gevoelig, meelijwekkend, zacht, prima passend bij het het tragische verhaal van Heathcliff. Hij is Russisch spion maar wordt slinks ‘geworven’ door het Westen als dubbelspion.
In hoofdstuk 2 kijken we in Wenen mee door de ogen van Gabriel Allon naar de onvergetelijke werken van Rubens en daarna melancholiek in Wenen zelf op de oude Joodse wijk die ooit een van de levendigste Joodse gemeenschappen van de wereld huisvestte. Daarna zien we in retrospectief het verlies van zijn vrouw en zoon (door een autobom) en het daardoor voor eeuwig veroorzaakte verdriet. Alweer perfect getoonzet.
Vanaf deze beginpunten worden we meegevoerd het verhaal in, dat na een dertigtal bladzijden de vaart en hijgerigheid van een actiefilm gaat vertonen:
“De Passat sedan was uitgerust met de nieuwste vierwielaandrijving van Volkswagen. Maar een haakse bocht naar rechts over vers gevallen sneeuw met een snelheid van honderd kilometer per uur was duidelijk iets te veel gevraagd. De achterwielen verloren hun grip en heel even was Mikhail bang dat ze uit de bocht zouden vliegen. Toen werd het contact van de banden met het wegdek op de een of andere manier hersteld en trok de auto, na nog een laatste slingerende beweging, weer recht.
Mikhails greep om de armleuning ontspande een beetje. ‘Veel ervaring met rijden in winterse omstandigheden?’
‘Best wel,’ antwoordde Keller kalm. ‘Jij?’”
Hier achtervolgen de geheim agenten een motorrijder die, ondanks veel veiligheidsmaatregelen, net een sleutelfiguur uit de spionnenwereld heeft afgeknald. Die moord zet een mediahype in gang die Gabriel Allon in het nauw brengt, en waarvoor hij maar beter snel een oplossing kan verzinnen.
Een verdere verklapping van het verhaal zou afbreuk doen aan de spanningsboog en de nieuwsgierigheid van u, waarde lezer, dus we laten het hierbij. Met respect voor Daniel Silva, die sneller schrijvend dan zijn schaduw, toch een constant hoge kwaliteit aflevert.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub Van Alles
