Ontzettend van genoten!
[Recensie] De schrijfstijl van Suzanne Collins is net zo fantastisch als voorheen. Het voelde net alsof ik weer voor de eerste keer YA ontdekte. Ik moest en zou elke woord in me opnemen, want ik wilde alles zo goed mogelijk voor me zien. Normaal lees ik met gemak door een boek heen en weinig boeken raken me eht, maar dit boek wist dat zeker te regelen. Ik kon echt niet stoppen met lezen en als ik eenmaal het boek opzij legde, dacht ik er constant over. Ik lees dikke pillen niet snel uit, maar hier deed ik nog niet eens twee dagen over. Mijn liefde voor YA-boeken werd opeens verdubbeld, Suzanne Collins laat mij zien waarom dit soort verhalen zo ijzersterk kunnen zijn!
De setting is ook erg interessant, omdat je nu meer inzicht krijgt in de oorlog die plaatsvond voor de Hongerspelen, en hoe de eerste Hongerspelen verliepen. Katniss had een hele show vol interviews, mooie kleding en trainingen, terwijl de tiende editie juist gruwelijk was en juist zo min mogelijk werd bekeken. Het Capitool moet nog herstellen na alle schade die de oorlog heeft gebracht en de arena is ook heel anders. Ik vond het intrigerend om te zien hoe de eerste stappen worden gezet naar de Hongerspelen die we kennen in de trilogie. Als je dus wat meer wilt weten over het begin van de Hongerspelen, biedt dit boek zeker genoeg informatie.
Corionalus Snow is nu nog maar een jonge vent, heel anders dan je hem kent als president. Toch zie je al wat karaktertrekken die je tegenkomt in de originele trilogie. Mensen waren bang dat Suzanne Collins sympathie wil wekken voor de aankomende president van Panem, maar dit is zeker niet het geval. Je merkt door het verhaal heen hoe sluw Corionalus is en hoewel hij af en toe zijn zachte kant laat zien, is hij vooral heel egoïstisch en doet hij alleen vriendelijk als hij daarmee wat kan verkrijgen. Ik begrijp president Snow nu iets meer door zijn achtergrondverhaal, maar hij heeft totaal niet een betere indruk nu gekregen door deze proloog. Dit is dus zeker geen verhaal vol sympathie, maar juist een hard verhaal over de vroege Hongerspelen en de rol die Corionalus heeft gespeeld in het verloop van dit akelige toernooi. Andere personages, zoals het meisje van district 12 of een klasgenoot van Corionalus met een bijzondere achtergrond, wisten me ook erg aan te spreken. Alle machtsverhoudingen in het Capitool en de sfeer tussen de tributen zijn heel realistisch en de spanningen zorgden ervoor dat dit boek een enorme impact op je achterlaat.
Ik kan nog veel vertellen over dit boek, want ik heb er ontzettend van genoten. Het verhaal zit vol heftige plotwendingen, verbazingwekkende cliffhangers en spannende hoofdstukken die je de adem doen benemen. De kleine verwijzingen naar de originele trilogie zorgen ervoor dat bepaalde dingen nog harder bij je aankomen. Afgezien van een kleine dip richting het einde van het boek wist dit boek me haast van begin tot eind in zijn greep te houden. Suzanne Collins, she did it again! Dit boek is naar mijn idee een meesterwerk en echt een must-read als je hebt genoten van de avonturen van Katniss Everdeen.
—
Eerder verschenen op NerdyGeekyFanboy
Lees ook het interview dat Sanne Wortman had met Maria Postema, de vertaler van De ballade van slangen en zangvogels
