"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De Bartimaeus trilogie 1 - De amulet van Samarkand

Zaterdag, 8 september, 2018

Geschreven door: Jonathan Stroud
Artikel door: Sanne Wortman

Avonturen in een magisch Londen

[Recensie] Neem hedendaags Londen, een elfjarige tovenaarsleerling en voeg daar een 5000 jaar oude djinn aan toe. Tel daar nog een geslepen slechterik bij op, vele vormen van magie en een flinke dosis droge humor en dan heb je De amulet van Samarkand voor je liggen.

Het boek begint met Nathaniël, de jonge tovenaarsleerling, die stiekem de djinn Bartimaeus oproept. Dit magische wezen moet hem helpen wraak te nemen op de sluwe tovenaar Simon Schooneheere nadat deze Nathaniël openbaar te schande heeft gemaakt. Bartimaeus, die geen andere keus heeft dan gehoorzamen, helpt Nathaniël met tegenzin maar doet zijn best. En het is niet makkelijk! Het tweetal moet het opnemen tegen de vele djinns van Schooneheere en de kleine wraakactie heeft al snel grote gevolgen.

Pluspunten 
Veel wil ik niet verklappen over het plot want het is natuurlijk veel leuker om dit zelf te lezen. Wel ga ik even een aantal pluspunten van dit boek opnoemen zodat je snapt waarom je dit boek zou moeten lezen.

Allereerst de humor. Bartimaeus is duizenden jaren oud en heeft al heel veel meegemaakt. Hij is dan ook niet snel van zijn stuk gebracht maar bekijkt alles op een hele droge, sarcastische manier. Daar komt nog bij dat djinns heel slim zijn en aan meerdere dingen tegelijk kunnen denken. In het boek is dit weergegeven met voetnoten. Op die manier kan het verhaal doorgaan, terwijl Bartimaeus er een verhelderende, grappige en vaak vooral sarcastische opmerking bij maakt.

Wat in De Amulet van Samarkand ook heel goed gedaan is, is de wereldopbouw. De wereld is namelijk grotendeels hetzelfde als de onze waardoor heel veel dingen geen uitleg nodig hebben. Londen bijvoorbeeld, is gewoon Londen. Er is echter wel een belangrijk verschil. In de wereld van Nathaniël en Bartimaeus bestaat magie en dat maakt het toch gelijk een stuk interessanter. Je wordt op een prettige manier hierin geïntroduceerd. In het begin denk je wel eens, huh wat gebeurt er nu? Maar dat wordt wel duidelijk gemaakt.

De personages hebben allemaal duidelijk een eigen identiteit en karaktereigenschappen. De gebeurtenissen volgen elkaar snel op zodat je meegesleept word in het verhaal. Door de perspectieven van Bartimaeus en Nathaniël af te wisselen, weet je als lezer meer dan de hoofdpersonen. Daarnaast zitten er ook veel kleine, subtiele grapjes en hints in het boek die je bij de eerste keer lezen misschien nog niet opmerkt, maar die je bij een tweede keer nog eens laten lachen.

Tot slot nog een laatste ding dat heel tof is aan dit boek: het heeft vervolgdelen.

Voor het eerst verschenen op De Leesclub van Alles

Boeken van deze Auteur:

De Bartimaeus trilogie 2 - Het oog van de golem

De Bartimaeus trilogie 1 - De amulet van Samarkand