Een eindeloze stroom van watertandend lekkere recepten
[Recensie] De Bijbel van de Indonesische keuken is het nieuwste deel in de serie Landenbijbels. De opzet en indeling is van alle boeken in de serie gelijk en dat is plezierig. Ook dit boek bevat weer de stap voor stap foto’s, de aanwijzingen en daarnaast de uitgebreide uitleg over basis ingrediënten en keukenmateriaal. Tegen de tijd dat we bij de recepten komen zijn we al heel wat wijzer. Er staan ingrediënten in de lange lijst die vast niet iedereen zal kennen. Je ontkomt er niet aan om boodschappen bij de toko te gaan doen en soms is een product alleen online verkrijgbaar. Zo had ik bijvoorbeeld nog nooit gehoord van de kloeweknoot (keluwek) en ook niet van ketjombrangblad. Bijzondere zaken die inderdaad online te koop zijn maar zeker ook verkrijgbaar bij de grotere Aziatische supermarkt. Alhoewel ketjombrangblad niet makkelijk verkrijgbaar is.
Na de inleiding met veel informatie volgen, zoals we gewend zijn uit de Landenbijbels, de How-to’s over bijvoorbeeld rijst koken, vlees- en vispakketjes vouwen, boemboe en sambal maken en nog een aantal basisvaardigheden. Dan volgen de basisrecepten en daarmee komt het feest pas echt goed op gang. Verschillende sambals, knoflooksaus, zoetzuur, seroendeng en nog veel meer. We maken het allemaal zelf. Maureen Tan is de maker van de Bijbel van de Indonesische keuken en ze neemt de lezer mee langs de keukens van 10 eilanden met alle hun eigen culinaire bijzonderheden en gewoontes.
En die keukens kunnen nogal van elkaar verschillen. Indonesië is heel erg groot en bestaat uit veel eilanden. Ieder eiland heeft zijn eigen geschiedenis en culinaire specialiteiten. Maar Maureen, die ook kookworkshops geeft, weet haarfijn uit te leggen hoe een gerecht gemaakt moet worden. De hoofdstukken zijn ingedeeld naar eiland. Dat is fijn want zo blijf je steeds in eenzelfde smaakgebied. Echt overheerlijke gerechten zien we verschijnen. Bijvoorbeeld kip in pittige rendangsaus of gestoofd rundvlees met hardgekookte eieren en wat te denken van vispakketjes met tonijn en garnalen. We zien ook bekende gerechten zoals babi pangang en daging rendang. Het is een eindeloze stroom van watertandend lekkere recepten. Alleen het lezen al maakt dat je enorme zin krijgt om de keuken in te gaan.
Er is slechts één ding dat mij een beetje stoorde en dat zijn de foto’s. Die zijn over het algemeen nogal aan de donkere kant en niet altijd van een goede kwaliteit. Wat we in eerdere Landenbijbels ook weleens zien viel ook nu weer op. Een foto van een gerecht dat niet past bij de ingrediëntenlijst. Zo is er een recept voor zoetzuur van komkommer. Op de foto zien we dat daar een rode peper in verwerkt is maar in het recept komt die niet voor.
De foto’s zijn gelukkig niet het belangrijkste. Wat authentieke Indonesische recepten betreft heb je hier een prachtig standaardwerk in handen. Een aanwinst van formaat voor de liefhebbers van de Indonesische keuken. Maureen Tan mag heel trots zijn op dit boek.
—
Eerder verschenen op Kookboekennieuws.nl
