Zou de waarheid in het midden liggen?
[Recensie] Charlotte Rørth is een onderzoeksjournaliste en ongelovig. Ze is een nuchter en rationeel denkend mens dat zich eigenlijk nooit met spirituele dingen bezighoudt. Dat verandert als ze begin 2009 een uitermate spirituele ervaring heeft die zij zelf beschrijft als een ontmoeting met Jezus. De ontmoeting kwam als donderslag bij heldere hemel al was ze eigenlijk een aantal maanden daarvoor al gewaarschuwd. Een oudere vrouw kwam toen geheel onverwacht op haar af met de mededeling dat Charlotte ‘uitverkoren’ was om een belangrijk verhaal te vertellen. Dit speelde zich af in een kleine kapel in het Spaanse dorpje Baeza. Ze heeft dan nog geen idee waar het over gaat maar dat werd duidelijk bij een bezoek aan een kapel in een naburig dorp. Daar ziet ze een hologram en dat spreekt tegen haar. Ze herkent Jezus in de figuur en het hele gebeuren zet haar leven op zijn kop.
Na deze allesomvattende ervaring gaat Rørth op zoek naar meer informatie. Want ze vindt het maar ingewikkeld om te accepteren wat er gebeurde. Ze snapt het niet en wil weten of er meer mensen zijn met deze ervaring. En die zijn er. Ze maakt een rondgang langs hoogleraren, psychiaters, geestelijken en iedereen waarvan ze denkt dat die haar wijzer kunnen maken. Vrijwel overal krijgt ze te horen dat haar ervaring echt is. Ze verdiept zich in chakra’s, gaat mediteren en leest van alles over spirituele ervaringen en gebeurtenissen. Ze maakt ondertussen nog wel wat mee want ze wordt geraakt door een lichtstraal als ze de hond aan het uitlaten is. Ze gaat aura’s zien en er komen felle gele lichtstralen uit haar vingers die iets te maken zouden hebben met ‘healing’. Ze voelt zich als iemand die erg verliefd is en loopt over van energie. Ze raakt behoorlijk wat kilo’s kwijt want aan eten heeft ze niet meer zoveel behoefte. Ze huilt vrijwel non-stop en alhoewel haar gezin accepteert dat er iets bijzonders is gebeurd, nemen de gezinsleden toch ook een beetje afstand van haar.
Halverwege het boek raak je als lezer hier en daar de draad een beetje kwijt. Zo helder en bijzonder als het begin van het boek is, zo rommelig en soms wat onbegrijpelijk wordt het later. Van de hak op de tak en van de ene ervaring en deskundige naar de volgende. Delen uit boeken en stukken uit gedichten komen voorbij. Ze vergelijkt haar ontmoeting met Jezus met een kundalini-ervaring en legt verder niet uit wat dat is. Er gebeurt heel veel en de auteur stopt dat in te weinig pagina’s. Bovendien probeert ze allerlei spirituele zaken zo beeldend mogelijk te beschrijven en ook dan komt het af en toe wat zweverig en warrig over. Ze haalt er veel religies bij en pas aan het einde van het boek leest ze ook een stukje in de Bijbel. Gek genoeg boeit die haar helemaal niet.
Uiteindelijk komt de rust in haar leven weer een beetje terug. Ze ontmoet Jezus voor een tweede keer en die zegt haar dat hij vertrouwen in haar heeft. Daarmee lijkt iets afgesloten te worden en langzaam maar zeker is het dagelijkse leven weer redelijk normaal, alhoewel het nooit meer wordt zoals het was. Er hebben zich veranderingen voor gedaan die onomkeerbaar zijn en ook die veranderingen beschrijft Rørth uitgebreid. Gelovig is ze niet geworden. God speelt geen rol in haar leven en van de kerk moet ze al helemaal niets hebben. Een reis naar Israël met bezoeken aan heilige plaatsen brengt weer veel tranen en emoties. Het boek eindigt met de beschrijving van deze reis.
Dit boek schijnt een enorm succes te zijn in Denemarken. Rørth doet sinds het verschijnen weinig anders dan lezingen geven en rondreizen. Mensen die gevoelig zijn voor spirituele zaken en die zaken voor waar aannemen zullen zich door dit boek zeker aangesproken en gesterkt voelen. Maar wie de boodschap van de Bijbel serieus neemt zal zich zeker niet vinden in dit boek. Net zo min als lezers die met beide benen stevig op de grond staan.
Misschien ligt de waarheid in het midden. Bijna aan het eind van het boek stipt Rørth kort aan dat zij haar hele leven ‘langs de rand van de afgrond’ heeft gelopen. Zij zegt: “Maar ik ben niet depressief, zoals vroeger.” Wellicht kun je uit die korte ontboezeming de conclusie trekken dat het tegenovergestelde van een depressie een himmelhoch jauchend ervaring heeft veroorzaakt met alle gevolgen van dien. Laat iedere lezer zelf oordelen.
—
Eerder verschenen op Hebban.nl
