"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De dochter

Zondag, 28 september, 2014

Geschreven door: Jane Shemilt
Artikel door: Joop Liefaard

Een prachtig geschreven psychologische thriller.

[Recensie] Jennifer Malcolm is huisarts met een bloeiende praktijk. Ze is getrouwd met de beroemde neurochirurg Ted Malcolm en zij hebben drie kinderen, een tweeling Ed en Theo en een dochter Naomi. In de ogen van Jennifer vormen zij een gelukkig gezin en gaan haar kinderen een veelbelovende toekomst tegemoet. Zij manoeuvreert behendig tussen werk en privéleven, geeft iedereen de nodige aandacht en is tevreden met haar bestaan. Haar leven kan niet meer stuk, althans dat denkt Jenny.

Op een dag verdwijnt Naomi. Zij speelt op school de hoofdrol in een musical maar na afloop van de op een na laatste uitvoering komt zij niet thuis. Zij is spoorloos. De perfecte wereld van het gezin Malcolm stort in elkaar en dat geldt vooral voor Jenny die zich altijd een goede moeder waande. Naarmate het onderzoek naar de verdwijning van Naomi vordert, ontdekt Jenny dingen in het Naomi’s leven die voor haar totaal onbekend zijn en ze komt tot de ontdekking dat zij haar eigen dochter helemaal niet zo goed kende. Het stevige fundament onder haar zo plezierige bestaan brokkelt langzaam maar zeker af en het wordt voor haar steeds moeilijker zich staande te houden.

Jane Shemilt is een huisarts uit het Engelse Bristol. Zij volgde na haar studie medicijnen een studie creatief schrijven en debuteerde dit jaar met de psychologische thriller Daughter die in Nederland op de markt kwam onder de titel De dochter. Zij heeft een mooie en verfijnde schrijfstijl waarmee zij in vaak prachtig proza een indringend en beklemmend verhaal op papier heeft gezet. De dochter kent ruwweg twee verhaallijnen. De eerste, geschreven in de verleden tijd, speelt zich af in de periode rondom de verdwijning van Naomi. De tweede lijn, geschreven in de tegenwoordige tijd, speelt een jaar later wanneer Jenny zich heeft teruggetrokken in het vakantiehuisje van de familie. Daar zoekt zij in tekeningen en schilderijen een uitweg voor emoties als schuld, verdriet, onzekerheid, onmacht en verlies. In dit proces ontdekt Jenny dat iedereen geheimen heeft en dat niemand volledig te vertrouwen is.

Na een aarzelend begin zit je ineens ongemerkt midden in een verhaal dat zo boeiend geschreven is dat je er maar nauwelijks van los kunt komen. Het onderwerp van De dochter is niet origineel maar de manier waarop Jane Shemilt het benadert maakt het boek bijzonder. De personages zijn zorgvuldig en met de nodige diepte uitgewerkt. Wat er met het gezin Malcolm gebeurt is een logisch gevolg van de karakteropbouw van de verschillende personages.

Boekenkrant

Je hebt tot ver in het boek geen idee wat er werkelijk aan de hand is en daarom lees je door want je hebt veel vragen en je wilt antwoorden. Dit staat borg voor genoeg spanning en een aantal totaal onverwachte wendingen voegt hier alleen maar aan toe. De ontknoping zie je niet aankomen en is verrassend en overtuigend.

Met De dochter heeft de Engelse schrijfster Jane Shemilt op overtuigende wijze haar visitekaartje afgegeven. Het is een prachtig geschreven psychologische thriller, die heel erg plezierig leest en bij menig ouder de vraag zal oproepen: hoe goed ken ik mijn dochter?

Eerder verschenen op Hebban

2014


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.