"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De Gebroeders Wright

Maandag, 24 juli, 2017

Geschreven door: David McCullough
Artikel door: Robert Visscher

De heersers van het luchtruim

David McCullough schreef een interessante biografie over de gebroeders Wright

Toen ze voor het eerst vlogen, kon haast niemand geloven dat het de gebroeders Wright gelukt was. Veel uitvinders hadden het geprobeerd, maar vrijwel geen was zo succesvol als de Amerikanen. Historicus David McCullough schreef een degelijke dubbelbiografie over de beroemde gebroeders.

[Recensie] Volgens twee interessante anekdotes, begon de fascinatie voor vliegen al op jonge leeftijd bij Wilbur en Orville Wright. Hun vader had een ‘kleine helikopter’ mee genomen uit Frankrijk en zijn zonen gingen er direct mee aan de slag. Het was niet meer dan een stokje en in elkaar gedraaide elastieken. Toen hun vader liet zien hoe het ding naar het plafond vloog, waren de jongens direct nieuwsgierig. Ze noemden het liefkozend de ‘vleermuis’. Hun vroegere lerares op de basisschool kon zich nog herinneren dat de broertjes een keer met stukjes hout bezig waren. Wat ze bouwden? Een machine om mee te vliegen, was het antwoord.

Wind doorgronden

Hereditas Nexus

De fascinatie voor knutselen en vervoersmiddelen zat er al vroeg in bij de gebroeders Wright. Wie de nieuwe dubbelbiografie, De Gebroeders Wright. De onverschrokken pioniers van de luchtvaart, over ze leest, wordt al snel duidelijk dat ze het liefste met hun handen bezig waren. Ze waren het gelukkigst achter de werkbank, schrijft McCullough. Samen begonnen ze niet voor niets een fietsenwinkel, gefascineerd als ze waren door het vervoersmiddel. Ze waren goed in hun vak en de vraag naar tweewielers groeide.

Maar ze hadden een nog veel grotere fascinatie: vliegen. Nu hadden door de eeuwen heen al meerdere uitvinders zich stuk gebeten op het maken van een vliegtuig. Zo gaan er verhalen over een Spaanse geleerde die zich in 875 bedekte met veren om net als een vogel te vliegen; maar het lukte hem niet. Ook waren er mensen die op meerdere plekken in Europa hun eigen vleugels maakten. Zij vielen allemaal te pletter.

Spannend

In de tijd van de gebroeders Wright – eind negentiende, begin twintigste eeuw – waren er veel pogingen. Het was een tijd waarin de auto een succes werd en er veel meer belangrijke uitvindingen werden gedaan, zoals de telefoon. Zweefvliegers boekten al succesvolle resultaten. Maar de broers wilden meer: een motor toevoegen en grotere afstanden overbruggen.

Maar dan moesten ze eerst wel begrijpen hoe je überhaupt in de lucht bleef. Die kunst keken ze af van vogels. Tegelijkertijd probeerden ze de wind te doorgronden. Dat deden ze op Kitty Hawk, een afgelegen plaats in North Carolina. En daar speelt verreweg het mooiste deel van het boek zich af.

McCullough schrijft beeldend over hoe ze studeren, knutselen en uiteindelijke verschillende vliegtuigen bouwen. Dat deel van een boek leest als een schelmenroman. Als lezer sta je er als het ware naast en je kijkt over de schouders van de broers mee naar de nieuwste creaties.

De ontlading was groot toen het de broers lukte om te vliegen. Ze vestigden record na record en bleven steeds langer in de lucht. Eerst kon en wilde haast niemand het geloven. Veel journalisten waren bijvoorbeeld sceptisch. Maar toen steeds meer mensen met eigen ogen aanschouwden hoe de broers vlogen, werden ze razend populair. Overigens niet alleen in de Verenigde Staten. In Frankrijk kregen ze erg veel waardering en leidden ze ook piloten op. ‘De heersers van het luchtruim’, werden ze treffend genoemd.

Gek genoeg wordt het boek een stuk minder spannend nadat de uitvinders erin slaagden om te vliegen. Het tweede deel beschrijft voornamelijk de vele vluchten die de broers uitvoerden en dat is een stuk saaier dan het eerste deel, waarin ze met vallen en opstaan het luchtruim kiezen. Ook hun karakters komen niet helemaal uit de verf. McCullough zet ze vooral neer als onverschrokken doorzetters, maar daar blijft het bij. Dat komt waarschijnlijk doordat ze liever met hun handen werkten dan praten of schreven.

Desalniettemin is dit een geslaagd boek. McCullough, die eerder schreef over John Adams en Harry Truman, heeft een degelijke dubbelbiografie geschreven. Hij heeft een vrij sobere schrijfstijl en vertelt duidelijk over de gebeurtenissen. Hij plaatst de ontwikkelingen kundig in de tijd van de gebroeders Wright.

Eerder verschenen op Kennislink

Boeken van deze Auteur: