"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De gouden jaren van het linkse levensgevoel

Woensdag, 25 januari, 2017

Geschreven door: John Jansen van Galen
Artikel door: Joris Oddens

Toen Vrij Nederland nog de toon zette

[Signalering] In 2012 ontving John Jansen van Galen van de toenmalige hoofdredacteur Frits van Exter het verzoek om een geschiedenis te schrijven van de hoogtijdagen van Vrij Nederland. Jansen van Galen was zelf lang als (hoofd-)redacteur verbonden geweest aan de concurrerende Haagse Post.

Hij kreeg voor dit onderzoek vrij toegang tot het archief van de voormalige verzetskrant en de persoonlijke archieven van veel oud-medewerkers. Zijn boek kwam net te laat voor het 75-jarig jubileum van het in zwaar weer verkerende blad. Jansen van Galens verhaal houdt begin jaren ‘80 op en wie zijn klassieke opkomst-en-ondergangsgeschiedenis leest zou denken dat het daarna alleen nog kommer en kwel is geweest. Dat lijkt gezien de hoge oplagecijfers in de jaren ‘90 wat gechargeerd maar het maakt zijn verhaal er niet minder boeiend om.

Het is opgezet rondom de verschillende medewerkers, die door het boek verspreid geportretteerd worden; velen komen ook zelf aan het woord. De redactie was een linkse gideonsbende die progressief Nederland de weg wees. Naar buiten toe vormde ze een hechte eenheid, intern vlogen de redacteurs elkaar steeds heftiger in de haren en was er veel alcoholmisbruik, niet in de laatste plaats door hoofdredacteur Matthieu Smedts. Diens opvolger Rinus Ferdinandusse liet conflicten sluimeren maar creëerde ook een unieke mix van onthullingen, ontboezemingen en amusement. Onder zijn leiding werd Vrij Nederland spraakmakend zoals een tijdschrift dat tegenwoordig niet meer kan zijn.

Pf

Eerder verschenen in Geschiedenis Magazine


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.