Kroniek van een spookvogel
[Signalering] Anno 2020 is de griel een schaars geziene doortrekker, maar vanaf 1800 was deze vogel met zijn nachtelijke leefwijze anderhalve eeuw lang een broedvogel in onze duinen. Veel grielen zijn er nooit geweest. Opvallend zijn de grote gele ogen. In de middeleeuwen werd gedacht dat geelzucht te genezen was door een griel in een kooi voor de patiënt te houden. Zijn gele ogen zouden dan de ziekte aan het lichaam onttrekken. De schrijvers zijn zeer gedegen te werk gegaan en hebben bijvoorbeeld de aanwezige vegetatie op oude foto’s van grielennesten bestudeerd en zo de voorkeur van de griel voor verschillende duinlandschappen bepaald.
De griel bleek een cultuurvolger. Kerngebied de Amsterdamse Waterleidingduinen ontstond door de waterwinning. Door veranderingen in het landschap en drukte in de duinen zal de griel niet terugkeren. Het boek is opgedragen aan grielendeskundige Jan. P. Strijbos, die schreef: “De griel behoort bij het woeste duin met z’n warrigen groei van uitgestrekte duindoorhellingen…” Prachtige, zeer gedetailleerde studie!
—
Eerder verschenen in Natura
