Van Kakapo tot Blauwe Mandarijnpitvis
[Recensie] Een papieren dierenatlas voor kinderen, is dat nog nodig? Geef je dochter of zoon een tablet of mobiel, laat ze ‘Fluithaas’ inspreken op Google en de afbeelding verschijnt. In kleur, met een Wikipedia-link waar meer details van de Fluithaas met al zijn exotische varianten gegeven worden dan je ooit nodig zult hebben. Allemaal waar. Maar we moeten de kracht niet onderschatten van een ouderwets prentenboek.
Want dat hebben we hier in handen. Een stoer vierkant, 30 x 30 cm, groot formaat prentenboek met stevige kartonnen voor- en achterkant, en binnenin tegen veel bladeren bestand zijnde bladzijden van dik papier. Als dan de tekeningen ook nog voor jonge ogen aantrekkelijk zijn, lijkt me de concurrentie met alle elektronica zeker een kans te hebben.
Waarschijnlijk om die concurrentie gunstig te beïnvloeden en de schermpjesverslaafden niet te ruw te laten afkicken, is er ook een gratis app te downloaden. Daarmee richt je je smartphone of tablet op een tekening in het boek. Als die rode stippen krijgt, kun je met een vingertik één van de 100 filmpjes activeren. Een mooie mix tussen moederbord en papier.
Op dat mooie papier brengt tekenaar Alexander Vidal elk dier terug tot zijn bijna kubistische essentie. In bedrieglijk simpele lijnen schetst hij dieren die je niettemin meteen herkent, zoals de Sneeuwgans en nog mooier, de IJsbeer. Heerlijk Picassoëske dieren. De kleurenkeuze daarentegen begrijp ik niet helemaal. Alle gekleurde dieren zijn pastelachtig en rustig voor de oogjes, maar iets té rustig. Het Jachtluipaard bijvoorbeeld is lichtoranje en de Giraffe diarreezachtbruin. Die kleuren zijn in het echt veel feller; misschien had hij om de realiteit geen geweld aan te doen, een iets heftiger kleurpalet aan moeten houden.
De begeleidende tekst van Anne McRae legt wel weer helder uit waar de dieren voorkomen en wat de Ocelot, om maar wat te noemen, zoal doet in het dagelijks leven. Natuurlijk worden ook dieren genoemd van wie ik het bestaan niet eens vermoedde, zoals de Geoorde Dwergalk, de Roodmaskeraalscholver en de Blauwe Vanga. Een uitgebreid register completeert het boek, zodat je precies kan vinden op welke bladzijde de Australische snubfindolfijn staat. Mijn favoriet hangt op blz. 19: de tweevingerige luiaard.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
