Ik mis mama
[Recensie] De jongen en de gorilla is een boek over een jongetje in rouw om het verlies van zijn moeder. Op de dag van de begrafenis zoekt de gorilla de jongen op en neemt hij het initiatief om met de jongen over zijn moeder te praten: “Wat een prachtige tuin heeft jouw moeder. Mag ik helpen?” Er wordt niet in het verleden gespreken. Het is de jongen zelf die aan de gorilla vertelt “Mama is dood”. Pas vanaf dan wordt over mama in de verleden tijd gesproken.
De jongen stelt de gorilla vragen over de dood. Pas wanneer de jongen s’avonds in bed zijn moeder mist, omdat ze hem niet meer kan voorlezen, slaat de gorilla de brug naar de vader “Wat een spannend verhaal. Misschien vindt je vader het ook wel een mooi boek”.
Het gemis en het verdriet worden niet goedgepraat. Langzaam, door de vragen van de jongen en de antwoorden van de gorilla heen, groeit het besef bij de jongen dat mama nog altijd bij hem is, in de kleine dingen die hem omringen, in de dingen die ze samen hebben gedaan.
Dan ontstaat ruimte om tegen papa te zeggen: “Ik mis mama”. Papa blijkt haar ook te missen. Maar papa ziet mama in de lach van de jongen. Samen ontdekken ze: Mama, zal haar nieuwe bloemen heel mooi vinden.
De schitterende impressionistische aquarellen van Cindy Derby van grauw grijs aan het begin, via lila en geel, naar groen en oranje aan het eind, begeleiden de innerlijke groei van de jongen. De geschilderde taferelen en de spanning tussen de kleine jongen en de tedere zorg van de grote gorilla, zijn ronduit ontroerend.
De jongen en de gorilla is een schitterend prentenboek dat in korte zinnen helpt bij het verwerken en bespreekbaar maken van verdriet bij jonge kinderen om het verlies van een vader of moeder.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
