"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De kangoeroekronieken

Dinsdag, 16 juni, 2020

Geschreven door: Marc-Uwe Kling
Artikel door: Tea van Lierop

Kangoeroe trekt in bij kleinkunstenaar

[Recensie] In 79 hoofdstukjes worden maatschappelijke thema’s besproken en vooral bekritiseerd. De auteur gebruikt de kangoeroe als medium om de maatschappij op de hak te nemen, een kangoeroe kan immers niet spreken? Er wordt gebruik gemaakt van dialogen, er zit humor in, geen onderwerp is taboe. Aan de lezer de schone taak de stukjes te lezen en te interpreteren. Een goede raad vooraf: lees ze niet achter elkaar, maar in kleine porties zodat er elke keer met een frisse blik gekeken wordt.
Het boek is vertaald uit het Duits en niet alle onderwerpen zullen door een niet-Duitser meteen herkend worden en daardoor zou een deel van de humor niet begrepen kunnen worden.
Voor de volledigheid is er natuurlijk veel te vinden op internet. Namen van auteurs, politici, titels van artiesten in de ruimste zin van het woord worden vermeld in de stukjes en aanvullende informatie is dan meer dan welkom. Ga mee naar het huis van de kleinkunstenaar die een ongevraagde gast krijgt.
Dingdong
Dingdong. De bel. Ik loop naar de deur, doe open en sta oog in oog met een kangoeroe. Ik knipper met mijn ogen, kijk achter me, de trap op, de trap af. Kijk recht vooruit. De kangoeroe staat er nog steeds.”
In de eerste passage, die tevens erg humoristisch geschreven is, komt de kangoeroe een pan lenen. Hij wil pannenkoeken bakken en komt erachter dat hij geen pan heeft. Gedurende het stukje blijkt dat hij, behalve geen pan, ook de rest van de benodigdheden mist voor zijn doel, zelfs een fornuis!
Zo komt het dat de kleinkunstenaar, zelf haat hij die kwalificatie, een huisgenoot krijgt. Meteen komen er in de dialoog een aantal thema’s aan de orde zoals de buurvrouw met het hitlersnorretje, migratie, het communisme en de kersenbonbons van de Lidl!
Satire
Onder het mom van satire wordt geen onderwerp geschuwd. In het stukje ‘Wie zijn er helden’ wordt Franz Jozef Strauss (1915-1988) opgevoerd, dit was naar aanleiding van een Franz Jozef Strauss-tentoonstelling. Deze omstreden Beierse CSU-politicus was fel anticommunistisch en als minister van defensie voorstander van herbewapening. Op een spandoek aan het begin van de tentoonstelling staat:
Een volk dat zulke economische prestaties heeft geleverd, heeft er recht op om niets meer over Auschwitz te hoeven horen”
Speelse opbouw
De stukken worden aangekondigd met aan de rechterkant bovenaan de pagina een vodje afgescheurd papier met daarop de titel, ziet er leuk uit. Door het boek heen staan ook een aantal scenes uit ‘Opportunisme & Repressie’, deze worden gepresenteerd op een recht stukje papier en maken een serieuzere indruk. De onderwerpen zijn divers en hebben titels als “God is geen dj” en “Leed van Hippocrates”, in dit laatste hoofdstuk wordt het sprookje Roodkapje gebruikt om de draak te steken met het verstrekken van grote hoeveelheden medicijnen, waarvan de bijverschijnselen bestreden moeten worden met weer andere medicijnen. De farmaceutische industrie houdt hiermee zichzelf in stand. De auteur strooit royaal met namen van bekende personen, zo wordt Marcel Proust in de context van medicamenten en ziekte aangehaald:
De kangoeroe ligt onder een rode lamp in een deken gewikkeld in zijn hangmat en zwaait met een boek naar me. ‘Hier,’roept hij. ‘Proust: “Voor elke kwaal die artsen met medicamenten genezen, als ze dat ooit al hebben gedaan, veroorzaken ze tien nieuwe bij kerngezonde mensen door ze een ziekteverwekkende stof in te spuiten die duizendmaal besmettelijker is dan alle microben bij elkaar; het idee dat je ziek bent.” (blz 160)
Veel stukjes
Door het enorme aantal onderwerpen is het samenvatten niet eenvoudig. Er zijn wel punten waaronder meerdere stukjes geplaatst kunnen worden zoals humor, maatschappijkritiek of irritant menselijk gedrag, maar het boek zou tekort gedaan worden wanneer dat de hele kapstok is om het boek aan op te hangen.
Elk deeltje is de moeite waard gelezen te worden, verplaats je in het Duitsland van 2009, probeer je in te leven in de naoorlogse houding van Duitsers die WOII meegemaakt hebben of erover hoorden van hun ouders, denk mee met het verdwijnen van je privacy, denk over eerlijk delen van werk en kapitaal en alle andere pittige vraagstukjes die aandacht verdienen. Probeer ook de zaken wat luchtig te bekijken en heb oog voor de vertaler die alle specifieke (woord)grappen heeft weten te vertalen. Niet alle onderwerpen waren voor mij even aansprekend, soms snapte ik ze niet (denk ik), of ik vond ze grensoverschrijdend. Dit is een boek dat discussie kan uitlokken, alleen dat is al een reden om het boek te gaan lezen!
Eerder verschenen op Met de neus in de boeken

Boeken van deze Auteur:

De NEEhoorn en de Slangzaam

De NEEhoorn

De dag dat oma het internet kapotmaakte

De kangoeroekronieken