Leren rust te nemen
[Recensie] Het boek De kracht van rust begint heel plastisch met een persoonlijke ervaring van Mirjam van der Vegt in een klooster. Zij is daarin ontwapenend eerlijk: ook een stiltetrainer die retraites leidt en lezingen houdt over rust en stilte kan moeite hebben om deze nobele doelen in praktijk te brengen. Daarin laat zij direct zien dat rust in de praktijk van ons hectische leven – zelfs wanneer we op retraite in een klooster zijn – niet altijd even gemakkelijk te realiseren is. Het kloosterleven keert later nog terug in het inspirerende dagritme wordt bepaald door de getijdediensten waar de kloosterlingen God zoeken; alle andere bezigheden bevinden zich hier omheen en worden hierdoor gedragen.
Mirjam van der Vegt beschrijft in dit boek allerlei aspecten van rust en geeft de lezer ook opdrachten. In kaders is er verdiepende informatie en worden allerlei praktische suggesties gedaan om het gelezene in praktijk te brengen. Sommige hoofdstukken hebben mooie titels zoals 8: Durf onaf te zijn. Ook zijn er tal van citaten en ervaringsverhalen van mensen als president Eisenhower, theoloog Kierkegaard, bioloog Charles Darwin en rapper Typhoon. Er is een inspirerend verhaal van een asielzoeker over het leven met beperkingen.
We leven in een maatschappij waarin we elkaar én onszelf permanent opjagen en onder druk zetten van te behalen doelen en termijnen zonder dat we echt in de gaten hebben. Wie met oudere mensen praat, wordt zich daar misschien meer van bewust en door hun verhalen over de tijd die men vroeger had, kan daar jaloers op worden. Het is de tijd van ‘langs het tuinpad van mijn vader’ waarin de – niet altijd terechte – romantiek van het verleden wordt bezongen, een tijd die voorgoed tot het verleden behoort.
“Rusten is het zijn bij het hart van alle dingen” (p. 16). Wie rust kent, houdt contact met het leven maar ook met z’n werk, dat is hiermee niet in tegenspraak. Zinvol is de verwijzing naar het bijbelboek Genesis waar God op de zevende dag rust van zijn scheppingswerk. De quote “Beter een handvol rust dan twee vuisten vol gezwoeg en najagen van wind” is ontleend aan het bijbelboek Prediker al wordt dit niet in het boek vermeld.
Door heel het boek heen wil Mirjam van der Vegt de lezers aan het nadenken zetten over hun levensstijl en de vraag welke prioriteiten zij stellen. Moét alles wat wij denken dat moet omdat het van ons wordt verwacht of mogen we elkaar en onszelf ook toestaan om dingen voor morgen te laten staan of gewoon níet te doen?
Dit zinvolle boek is – nu al – winnaar 2021 van het beste spirituele boek. Het heeft zeker spirituele elementen in de weg die het wijst maar het is toch vooral een coaching-boek voor een andere levensstijl. Die zou je ook wel mindful kunnen noemen al wordt dat woord gelukkig niet gebruikt want tegenwoordig moet zo’n beetje alles mindful zijn.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
