Scherpschutter slaat aan het moorden
[Recensie] Nele Neuhaus staat bekend om het schrijven van goede thrillers. Al eerder las ik Zomer van de waarheid, een uitstapje naar een ander genre, wat naar mijn idee niet helemaal goed uitpakte. Maar nu kreeg ik haar nieuwste thriller De levenden en de doden in handen en kon ik zelf het verschil ervaren.
In De levenden en de doden krijgt rechercheur Pia te maken met een sluipschutter. Juist op het moment dat ze op het punt staat om op huwelijksreis te gaan. Maar net zoals vele andere rechercheurs kan Pia het werk maar moeilijk loslaten en blijft aan de zaak werken. Want dat de sluipschutter het niet bij één slachtoffer houdt wordt de politie al snel duidelijk.
Wat nog niet zo snel duidelijk wordt is het verband tussen de slachtoffers. De slachtoffers verschillen namelijk in leeftijd en geslacht en hebben zo op het eerste gezicht helemaal niets met elkaar te maken. Dat ze dan ook pardoes worden neergeschoten (blijkbaar door een ervaren scherpschutter) is dan ook niet te bevatten. De nabestaanden blijven vol vragen achter. De druk neemt toe, want klaarblijkelijk is de schutter niet klaar met zijn moordronde. Pia en haar team moeten de dader vinden voordat de paniek in de stad tot een onhoudbare situatie leidt.
De levenden en de doden
Het boek bevat alle elementen om een steengoede thriller te zijn. Het verhaal is spannend en door de tijdsdruk ervaar je als lezer hoe radeloos de rechercheurs moeten zijn. Het enige wat ik jammer vind is dat het elementen zijn die niet verrassend zijn voor een thriller. Zo kan rechercheur Pia haar werk niet loslaten, heeft ze een ex die ook zijdelings professioneel bij het onderzoek betrokken is en zijn de verhoudingen binnen het onderzoeksteam niet altijd positief. Neuhaus verwerkt enkele cliché’s en elementen in het boek die we al in tig andere thrillers hebben kunnen lezen.
Daarentegen vond ik het verhaal wel goed en origineel. Juist doordat een – in eerste instantie – personage met een kleine rol steeds meer een grotere en belangrijkere rol toebedeeld krijgt in het onderzoek. De beweegredenen van de moordenaar en de gevolgen daarvan vond ik goed verwerkt en stapsgewijs opgebouwd tot de plot. Dat dit iets sneller had gekund, neem ik op de koop toe.
Dit is het eerste boek dat ik van Nele Neuhaus heb gelezen. Je kunt dit prima lezen zonder haar andere boeken eerst gelezen te hebben, maar het is aan te raden dit wel chronologisch te doen!
—
Eerder verschenen op Boekenz
