Carrièreswitch
[Recensie] Erin is een paard, een speciaal daartoe opgeleid politiepaard. “Wat is het toch heerlijk om een politiepaard te zijn,” verzucht de Ierse huntermerrie Erin tegen de Gelderse ruin Marius. Zo begint De overwinning van Erin. Gelijk wordt duidelijk dat het boek geschreven is vanuit het perspectief van het paard Erin. Voor de lezers die de serie Gouden paarden kent, is dit heel gewoon. Immers dit is het veertiende deel in deze serie. In ieder boek staat het verhaal van een ander paard.
Al gauw verandert het gevoel van Erin dat politiepaard zijn heerlijk is. De dag verandert in een angstige dag. Ze wordt aangevallen door een hond en maakt dat dit een traumatische ervaring wordt. Zij, het politiepaard dat nergens bang voor is en zo goed functioneerde is nu bang voor honden. Door deze angst kan Erin niet meer op haar oude plek blijven en ontfermen Finn en Enya zich over haar. Bij hen in de stal werd Erin geboren.
Daar leerde Erin Lieke ook goed kennen, het dochtertje van Erin’s berijdster. En nu gaat ze Lieke ook vaak zien. Dat maakt dat Erin een klein beetje kan vergeten wat haar is overkomen, ze verheugt zich er op om tijd door te brengen met Lieke. Met haar leert Erin haar angst overwinnen en een heel andere carrière als paard op te bouwen.
Doordat Erin in het verhaal steeds aan het woord is, betrekt ze je als lezer in haar gevoelens en haar angsten. En hoe die te overwinnen, als lezer leef je met Erin mee. Christine Linneweever heeft een schrijfstijl die boeiend is, je wil graag doorlezen en weten hoe Erin probeert om weer haar paardenleven in de ‘hand’ te krijgen.
Op de achterflap staat als informatie dat de grootste passie van Linneweever paarden is. Ze heeft veel ervaring met paarden en dat spreekt uit de manier waarop ze lezers betrekt in hoe Erin weer de dingen wil oppakken. Een heel verrassende wending in Erin’s paardenloopbaan.
Tussen alle gebeurtenissen door leer je ook veel over paarden. De paardenrassen in het boek worden benoemd met daar ook de uitleg bij wat het ras inhoudt. Erin is bijvoorbeeld een Irish draught-sportpaard. De uitleg over het ras volgt omdat Fay, ook een paardenliefhebster aan Lieke uitleg vraagt. Fay kent dat ras niet. “Het is een kruising tussen het Ierse trekpaardenras Irish draught en een Engelse volbloed”, legt Lieke uit. Fay vertelt Lieke dat ze wel weet wat een Engelse volbloed is maar van Irish draught heeft Fay nooit gehoord. De uitleg van Lieke gaat dan verder. Leuke manier om zo meer te weten over dit ras.
Op een ander moment legt Vidar, een ander paard, aan Erin uit dat hij denkt dat hij talent heeft als voltigepaard. Vidar legt daarbij uit dat hij op muziek mag rondgalopperen en dat een groep jongens en meisjes op zijn rug turnoefeningen doen.
Omdat Erin een politiepaard is lees je ook hoe een politiepaard getraind wordt en in welke situaties de paarden ingezet worden. Het zijn situaties die kinderen waarschijnlijk ook op televisie in het jeugdjournaal gezien hebben. Helaas zijn dat niet altijd leuke beelden.
Hoe Erin probeert om haar angst voor honden te overwinnen, lees je als een spannend verhaal. Je leeft mee met het paard en wil ook zo graag dat het Erin lukt.
Een klein detail in de vormgeving van het boek toont, dat ondanks dat er geen gebruik wordt gemaakt van illustraties, er wel een klein beetje aandacht is voor een hele kleine illustratie aan het begin van elk nieuw hoofdstuk. De eerste letter van elk hoofdstuk is vergroot en daar staat een paard in afgebeeld. Die kleine afbeeldingen hebben ook wat te maken met de inhoud van het hoofdstuk, lijkt het wel. Is leuk gevonden.
Achterin het boek staan de covers afgebeeld van alle delen van deze serie.
De overwinning van Erin is een boek over liefde voor paarden, boeiend om te lezen, leest gemakkelijk en vlot. Er worden herkenbare situaties in verteld en informatieve zaken vertelt Linneweever op een begrijpelijke manier.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
