Een duister regime
[Recensie] De schaduwen van Radovar speelt zich af in een dystopische wereld met onder-, boven en tussenwijken. Mensen kunnen punten verdienen om naar hogere verdiepingen in hun naargeestige flat te verhuizen en uiteindelijk een beter leven tegemoet te gaan. De samenleving heeft Noordkoreaanse trekken, bijvoorbeeld door een nietsontziende politiemacht, de Grijze Brigade, die nergens voor terugdeinst. Het systeem werkt achterdocht en verraad in de hand, en een vorm van volgzaamheid die velen van karakter doet veranderen. Jona kan het niet aanzien hoe haar intelligente vader zich onderwerpt aan de machthebbers en meegaat in de dictatoriale regels. Ze wordt opstandig en komt in contact met een clubje rebellen, waardoor ze haar familie in gevaar brengt. Na een mislukte coupe wordt ze naar een tuchtschool gestuurd en maakt ze kennis met de echt duistere kanten van het regime.
Marloes debuteerde met het verrassende Koken voor de keizer en schreef daarna het originele ecologische avontuur Borealis dat naar mijn oordeel iets teveel aan moralisme onderhevig was. Daar heeft dit derde boek minder last van al mist het ook de speelse onbevangenheid van haar debuut. De schaduwen van Radovar is een avontuur dat wat traag op gang komt en door meerdere plotwendingen vaart krijgt en spannend wordt maar ook nogal schematisch en voorspelbaar wordt afgewerkt. Morshuis probeert goed en kwaad in kaart te brengen. Daarbij verspringen de rollen nogal eens en dat is interessant. Het is niet zo eenduidig wie er aan de goede kant staat, ook omdat keuzes anderen in gevaar kunnen brengen. Hoeveel kun je dan op het spel zetten?
Als geheel hangt het teveel naar een serie als De Hongerspelen en slaagt Morshuis er nog niet volledig in haar eigen stempel te drukken.Ze treedt wel steeds meer in de voetsporen van Jan Terlouw en dat is zeker een compliment. Nu weer terug naar haar eigen originele stem en we gaan nog veel plezier aan deze schrijfster beleven.
—
Eerder verschenen op Jaapleest
