"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De Tovenaar

Zaterdag, 21 juli, 2018

Geschreven door: Clement Roorda
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Start eenvoudig, eindigt verrassend

[Recensie] Ik werd aangenaam verrast door deze Nederlandse fantasyroman. Tot ongeveer driekwart van het boek dacht ik dat dit op zijn best drie sterren waard was. Behoorlijk goed geschreven (maar met een paar taalkundige of stilistische foutjes) met sympathieke karakters die met brede verfstreken werden beschreven, maar ik meende dat het plot voornamelijk uit cliché-elementen bestond. Het verhaal was simpel van opzet, met een herder die onrecht is aangedaan, die vervolgens achter een tovenaar aanloopt, een verloren beschaving terugvindt en alles gaat uitlopen op een gevecht met de slechterik – er leken weinig verrassingen in te zitten. Maar vanaf ongeveer drie kwart van het boek vonden enkele onverwachte wendingen plaats, die het verhaal meevoerden naar tot dan toe onverwacht niveau van emotie en betekenis.

Een hartverscheurend verraad leidde naar openbaringen over sommige karakters die me diep raakten en uiteindelijk liep het uit op een boodschap die sprak van hoop, liefde en verzoening, zelfs in het aangezicht van diep verlies. Het slechte bleek iets anders in elkaar te zitten dan verwacht, en de ontknoping verliep ook anders dan ik aan het begin dacht. Dit bleek een werkelijk goed vormgegeven verhaal, en warm aanbevolen voor wie kennis wil maken met Nederlandse fantasy.

Wel heb ik nog een paar aanmerkingen op het boek. De eerste is het inconsistente perspectief. Ik hield niet echt van de inconsistente alwetende verteller en zou een meer persoonlijk gezichtspunt op prijs hebben gesteld. Ik werd hierdoor op meerdere punten uit het verhaal getrokken. Ook de ‘world building’ had dit effect. De wereld in dit verhaal voelde niet echt als een middeleeuwse wereld, vooral door een paar storende anachronismen. De losse moraal met betrekking tot seks voor het huwelijk voelde niet echt realistisch aan, en ze hadden ook gebakken eieren en en thee als ontbijt? Niet echt overtuigend! Ik moet ook zeggen dat de uitleg op de achterflap dat dit ‘unplugged’ fantasy zou zijn, naar mijn mening onnodig was. Ik denk dat er in de Nederlandse fantasy nog erg veel gebruik wordt gemaakt van de standaard elementen zoals tovenaars, draken, elven, dwergen et cetera, waar die in de internationale fantasyliteratuur niet meer zoveel voorkomen, en dit boek bevatte genoeg magische elementen om in het fantasygenre te worden opgenomen zonder de benaming ‘unplugged’ opgeplakt te krijgen.
Maar, ondanks deze kanttekeningen, kijk ik ernaar uit meer van deze auteur te lezen.

Het Weer Magazine

Eerder verschenen op Hebban