"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De vrouw die liefhad

Zaterdag, 19 december, 2020

Geschreven door: Patrick De Bruyn
Artikel door: Severine Lefebre

Boek-in-een-boek-principe verwarrend maar o zo origineel

[Recensie] Alice heeft er een lange en zware echtscheiding opzitten, wat zijn sporen heeft achtergelaten. Alice is een succesvolle thrillerauteur geworden. Wanneer ze Nick, haar eerste grote liefde, tegenkomt, voelt ze zich eindelijk weer gelukkig. Tot er een dode valt.

Met De vrouw die liefhad heeft Patrick De Bruyn een intrigerende psychologische misdaadroman neergezet. Zijn laatste twee boeken draaiden rond fraude en oplichting, maar nu gaat De Bruyn een volledig andere kant op. 

De eerste alinea van het boek zet meteen de toon: “Diep van binnen wist hij natuurlijk dat dit verkeerd zou aflopen.” Het tweede hoofdstuk, waar we kennis maken met het hoofdpersonage Alice, opent op een gelijkaardige manier: “Diep van binnen heeft ze altijd geweten dat dit verkeerd zou aflopen.” 

Het verhaal is complex, maar over elk woord is nagedacht. Je wordt als lezer vaak op het verkeerde spoor gezet en in de war gebracht. De ontknoping komt dan ook als een verrassing. Pas op het einde is het volledige verhaal te begrijpen.

Boekenkrant

De vrouw die liefhad bestaat uit drie delen. Het verhaal is een boek in een boek. Alice is een succesvolle thrillerauteur, die voor Libelle een zevendelig manuscript heeft geschreven. Dat gaat over het leven van Alice/Alixia vlak voor een noodlottige gebeurtenis. Dit laat een beeld zien van Alice en de andere personages. Fictief, en ook weer niet. Dit manuscript, met de gelijknamige titel De vrouw die liefhad, wordt in het tweede deel verteld. Een boek in een boek dus, zeg maar. Waarbij het verhaal van het manuscript wordt afgewisseld met de reeds lopende verhaallijn.

Een belangrijke verhaallijn gaat over het politieonderzoek, geleid door een wel heel nieuwsgierige Chantal De Cock als ex-commissaris. Zij legt Alice het vuur aan de schenen, want het is duidelijk dat ze Alice als een verdachte beschouwd. De conversaties, zeker als Chantal te weten komt dat Alice achter het pseudoniem zit van haar favoriete thrillerauteur, zijn hilarisch. 

Patrick De Bruyn heeft een heel vlotte, intelligente en beeldende schrijfstijl. Continu word je om de tuin geleid. Een tikje humor geeft het verhaal nog een extra dimensie. 

De vrouw die liefhad is een indrukwekkende psychologische misdaadroman. In het begin is het wennen aan de schrijfstijl en aan de manier waarop Alice wordt geïntroduceerd. De verschillende verhaallijnen zijn mooi op elkaar afgestemd, met het ‘boek in een boek-principe’ als origineel gegeven. 

Eerder verschenen op Perfecte Buren