Fiona Barton maakt de verwachtingen niet helemaal waar
Jeanie is getrouwd met Glen Taylor, een dominante, precieze man die alleen tevreden is wanneer het leven zich voltrekt volgens zijn regels. De ideeën en verlangens van Jeanie zijn van ondergeschikt belang. Glen bezorgt pakketjes en is met zijn blauwe bestelbus in de buurt van het huis van de zesjarige Bella Elliott gezien op de dag waarop zij spoorloos verdween. Inspecteur Bob Sparkes doet onderzoek, maar kan geen enkel bewijs vinden dat Glen koppelt aan de verdwijning. De zaak krijgt landelijke bekendheid. De kranten staan er vol mee en ook op televisie wordt er heel veel aandacht aan Bella en haar moeder Dawn besteed. Op een dag komt Glen om het leven en bloedt de belangstelling voor de zaak langzaam dood. Totdat Kate Waters voor haar krant de zaak nieuw leven wil inblazen.
De laatste tijd presenteren uitgevers steeds vaker nieuw uit te komen thrillers aan het grote publiek met indringende publiciteitscampagnes waarin de lovende woorden je om de oren vliegen. Dat gebeurde onder andere met Het meisje in de trein van Paula Hawkins en Disclaimer van Renee Knight. Uit de kritieken die later verschijnen, blijkt echter vaak dat de gewekte verwachtingen niet altijd waargemaakt worden. De weduwe is zo’n thriller en ook in dit geval is het resultaat niet wat je er op grond van de informatie van de uitgevers van kon verwachten.
Fiona Barton heeft een fraaie en frisse schrijfstijl. Het verhaal wordt traag en zorgvuldig opgebouwd maar is prikkelend genoeg om te blijven boeien. Ze introduceert een viertal goed uitgewerkte hoofdpersonen, die ieder vanuit hun eigen perspectief het verhaal vertellen. De eerste is Jeanie, een onevenwichtige weduwe die gemakkelijk te beïnvloeden is. Haar man Glen, die verdacht werd van het ontvoeren van Bella Elliott is plotseling om het leven gekomen en zij vindt dat eigenlijk helemaal niet zo erg. De tweede is Kate Waters, de niet zo ethische verslaggeefster die haar kans schoon ziet Jeanie, die haar man altijd door dik en dun heeft gesteund, het ware verhaal over Bella te ontfutselen. Zij heeft een afspraak met de derde hoofdpersoon, inspecteur Bob Sparkes, die de verdwijning van Bella niet heeft kunnen oplossen en er nog steeds door achtervolgd wordt. Een afspraak die inhoudt dat ze elkaar op de hoogte zullen houden van nieuwe ontwikkelingen. En dan is er Dawn Elliott die ervan overtuigd is dat haar dochtertje nog steeds in leven is.
De weduwe is niet echt spannend en kent weinig plotwendingen. De sfeer die het boek ademt is somber en donker. Er zit helaas ook een hoge mate van voorspelbaarheid in het verhaal en dat is niet bevorderlijk voor de kwaliteit en de spanning. De beschrijving van de kwaadaardige wereld van chatrooms waar obscure figuren, verborgen achter valse identiteiten, hun verwrongen seksuele verlangens uitleven, is beklemmend en alarmerend. Ook de rol van de pers die vaak als ongecontroleerde aasgieren te keer gaan, krijgt veel aandacht.
Zo kabbelt het verhaal rustig voort zonder hoogte- en dieptepunten. Niet onaangenaam om te lezen maar een uitschieter is het zeker niet. De weduwe is een goed geschreven en prettig lezende thriller die echter de hooggespannen verwachtingen niet helemaal waarmaakt. Een redelijk goed geslaagd debuut.
Eerder gepubliceerd op Hebban.
