Het derde deel in de Enigma-serie
[Recensie] Britt reist in het bijzondere ruimteschip Infinity naar Agni, de thuisplaneet van de Kraken. Althans, dit was het vroeger, want nu is de planeet maar kaal en grauw. De planeet lijkt onbewoond te zijn, en de bemanning van de Infinity besluit om de planeet te bezoeken, op zoek naar tekenen dat er andere kolonies van Kraken leven op andere planeten. Maar is de planeet wel onbewoond, en welke rol speelt Britt in de plannen van de Kraken?
Enigma is een interessante sciencefiction waarin de mensheid op andere planeten leeft, en waarin de technologie enorm is gestegen. In de vorige twee delen merkte Britt dat zij uniek is en dat de Kraken, een buitenaards ras, ver van hun thuisplaneet zitten en bang zijn voor een gevaarlijk ander buitenaards ras. Nu reist Britt en haar bemanning naar de thuisplaneet van de Kraken, maar wat staat hen daar te wachten? Ik was heel benieuwd naar dit derde deel, dus tijdens mijn vakantie in Parijs had ik hem gelezen. Wist dit avontuur mij me te nemen naar een ander zonnestelsel, of bleef ik met beide benen op de grond in Parijs?
Ik had eerst het idee dat deze serie een trilogie zou worden, maar ik was blij verrast dat dit deel nog niet de ontknoping was van deze boekenreeks. Guido Eekhaut heeft nog genoeg op de planning staan, want de avonturen van Britt zijn nog lang niet klaar. In dit deel gaat de bemanning en een paar Kraken naar de thuisplaneet van de Kraken, die vrij verlaten lijkt te zijn. De Kraken waren gevlucht voordat hun thuisplek werd aangevallen door een kwaadaardig ras, maar wellicht kan de bemanning hints vinden naar andere toevluchtsoorden van de Kraken. Het verhaal blijft mysterieus en de nieuwe ontmoetingen met andere rassen weet je constant weer te verrassen. Dit zet je vooral aan het denken naar eventuele buitenaardse samenlevingen. Zullen deze net zo zijn als die van ons, of zijn er andere buitenaardse organismen die op een hele andere manier communiceren en leven? De spanning in het verhaal blijft aanwezig, en alle stappen vooruit in Britts queeste weten je met gemak te amuseren.
De schrijfstijl van Guido Eekhaut weet goed de situaties waarin de personages zich verkeren te verwoorden, hoewel ik wat minder heb met de personages. De personages handelen voornamelijk vanuit logica. Ze overwegen de consequenties van elke handeling die ze kunnen verrichten, de rationaliteit heeft de overhand bij de bemanning van de Infinity. Dit is in principe begrijpelijk, aangezien dit intergalactische avontuur veel factoren heeft die het succes van de missie kunnen bepalen, maar hierdoor zijn er weinig emoties die de personages laten zien. Britt laat zich vooral leiden door alle gebeurtenissen en de adviezen die andere personages aan haar geven, haar eigen gevoel zet ze bewust op de achtergrond. Zelfs bij heftige gebeurtenissen houdt ze het hoofd redelijk koel, waardoor ze erg statisch overkomt op de lezer. Dit is enigszins te begrijpen door haar achtergrond, maar hierdoor is het lastiger om je in te leven in Britt. Ik had zelf liever iets meer emoties willen zien in plaats van logica, maar het past wel bij de sfeer van het verhaal.
Hoewel de personages nog wat oppervlakkig blijven en niet heel sprekend zullen zijn, heeft deze boekenreeks vooral kracht gehaald uit de worldbuilding en alle interessante ontwikkelingen die Britt meemaakt met de Kraken. Er is nog veel meer te ontdekken in het universum, dus ik kijk nu al uit naar het volgende deel in deze reeks! Mocht jij deze planeet even willen verlaten en een buitenaards avontuur willen meemaken, is dit de serie voor jou!
—
Eerder verschenen op nerdy geeky fanboy
