In Elfhame is niets wat het lijkt
[Recensie] Toen Jude zeven jaar oud was, kwam er een vreemde man aan de deur die haar ouders vermoordde. Deze man nam Jude en haar zussen mee naar Elfhame, de plek van de fae. Haar oudere zus is haar halfzus en afstammeling van de fae die de meisjes meenam naar Elfhame, en Jude groeit op in deze magische plek. Nu ze zeventien is, heeft ze het niet al te makkelijk, aangezien ze zwaar wordt gediscrimineerd door haar menselijke trekken. Ondanks haar sterfelijkheid en gebrek aan magie is ze van plan iedereen in Elfhame te laten zien dat er niet met haar te spotten valt…
De Nederlandse editie is echt een prachtplaatje. Het is een limited edition, dus alleen de eerste druk zal er zo mooi uit komen te zien. Er is goud op snee, mooie illustraties van moraganaoanagram en de hoofdstukken hebben ook kleine illustraties, met daarbij nog een kaart van Elfhame. Dit is gewoon een pareltje voor in je boekenkast! Dus wees op tijd om dit boek in bezit te krijgen, want de volgende druk zal dus niet deze extra’s hebben.
De wrede prins heeft in principe twee delen: het eerste deel zorgt voor de worldbuilding en uitwerking van de personages, terwijl het tweede deel van het boek juist vol zit met actie. Het verhaal begint al wreed met de moord op de ouders van Jude, waarna ze met haar tweelingzus en haar oudere zus wordt meegenomen naar Elfhame. Beetje bij beetje krijg je meer informatie over Elfhame en hoe de fae zich gedragen. Als een mens is dit best een akelige wereld, aangezien er flink op je wordt neergekeken. Holly Black schrijft heel beeldend en daardoor keek ik echt mijn ogen uit tijdens het lezen van dit boek!
Ondanks dat er op Jude wordt neergekeken, laat ze zich niet uit het veld slaan. Ze is vastberaden om haar doelen te behalen en gaat geen uitdaging uit de weg. Sterker nog, ze is erg brutaal ten opzichte van de andere fae, die haar maar al te graag willen kleineren. Ze bedenkt trucs om anderen te slim af te zijn en blijft sterk ondanks vele tegenslagen. Een powervrouw waar je u tegen zegt! Ik bewonderde Jude om haar lef en is daarom een uitstekende hoofdpersoon voor dit verhaal.
De andere personages in dit verhaal zijn ook erg sprekend. Cardan is een van de prinsen van Elfhame, maar is enorm arrogant en lui. Hoewel ik in het begin van het boek een enorme hekel aan hem had, kon ik zijn houding uiteindelijk wel waarderen. Hij is sluw, sarcastisch en heeft meerdere lagen die hem heel interessant maken. Locke is een faejongen waar ook veel achter schuilt, terwijl ik Madoc (de moordenaar van Judes ouders) ook erg kon waarderen ondanks zijn gruwelijke daden. Hij denkt erg strategisch en hij geeft ook gewoon toe dat hij een enorme zak is, maar wel om zijn naasten geeft, zelfs om Jude en haar tweelingzus (die geen familie van hem zijn).
Het tweede deel van het verhaal richt zich veel meer op de actie en zit vol met interessante wendingen. Je kan compleet op het verkeerde been gezet worden en Jude moet als het ware een spel spelen tegen vele tegenstanders. Elke nieuwe informatie die ik kreeg zorgde ervoor dat het verhaal weer een andere kant op ging, dit boek is totaal niet voorspelbaar! Ik denk daarom dat dit boek ook ideaal is om te herlezen, zodat je telkens weer nieuwe dingen ontdekt. Zo waren er lezers in de readalong die dit boek voor de tweede keer lazen en dingen lazen die ze eerst over het hoofd hadden gezien.
Het boek eindigt met een geniaal slotstuk waardoor ik niet kan wachten op het volgende deel. We lazen met de groep elke avond 2 à 3 hoofdstukken, dus het was zo lastig om halverwege het boek niet meteen door te lezen! Volgend jaar komt het volgende deel uit. De Wrede Prins is een heerlijke fantasy met behoorlijk veel power, ik tel nu al de dagen af voor het volgende deel!
—
Voor het eerst verschenen op Nerdygeekyfanboy
