Intrigerende thriller vermomd als streekroman annex sprookje
[Recensie] Dochter van het moeras is geschreven in de ik-persoon en vertelt het verhaal van de zevenentwintigjarige Helena Pelletier. Helena is getrouwd met Stephen en samen hebben ze twee dochtertjes, Mari en Iris. Ze heeft een goedlopend zaakje en heeft haar leven prima voor elkaar. Maar daar komt abrupt een einde aan wanneer Jacob Holbrook uit de gevangenis ontsnapt.
Ontvoerd tienermeisje
Wat Helena al die jaren heeft verzwegen voor Stephen, komt nu naar boven. Zij is de dochter van Jacob Holbrook, de man die zo’n twintig jaar geleden een tienermeisje ontvoerde en haar jarenlang verborgen hield in een vervallen boerderij middenin een moeras in Michigan. Twee jaar na de ontvoering wordt Helena geboren. Pas als Helena twaalf jaar is, worden zij en haar moeder bevrijd.
“Ik zou je kunnen vertellen dat de enige mensen die ik in die twaalf jaar sprak mijn moeder en vader waren. Dat ik niet wist dat we gevangen waren totdat we dat niet meer waren.”
Als kind heeft Helena geen idee dat er wat mis is met haar familie. Zij vindt het leven in het moeras heerlijk en aanbidt haar vader, die haar leert jagen en vissen. Ook als Helena al lang niet meer in het moeras woont, blijft dit gebied haar trekken en keert ze regelmatig terug.
Klopjacht
Na de ontsnapping van haar vader uit de gevangenis ontstaat er een klopjacht op de man. Volgens het nieuwsbericht houdt Jacob Holbrook zich schuil in het Seney National Park. Helena beseft dat er maar één iemand is die haar vader zal kunnen vinden en terugbrengen naar de gevangenis en dat is zijzelf. Samen met haar hond Rambo gaat zij in het park op zoek naar haar vader.
Overleven in de wildernis
Heel spannend is Dochter van het moeras niet. Tijdens haar zoektocht naar haar vader gaan Helena´s herinneringen terug naar de eerste twaalf jaar van haar leven waarin ze onwetend was over het feit dat zij en haar moeder gevangen werden gehouden. Als lezer kom je er achter welke opvoeding Jacob erop nahield en wat hij Helena heeft geleerd om te overleven in de wildernis. Vaardigheden die haar goed van pas komen terwijl ze haar vader probeert te vinden.
Goed opgebouwd
Ondanks dat het verhaal meer een roman dan een thriller is, is het goed opgebouwd en op geen enkel moment langdradig of saai te noemen. Het sprookje De dochter van de moeraskoning Hans Christiaan Andersen loopt als een rode draad door Dochter van het moeras. Na elk hoofdstuk volgt een fragment uit dit verhaal van dat veel raakvlakken heeft met de jeugd van Helena. Bijzonder. Maar het haalt wel de vaart uit het verhaal. Zeker voor wie niet graag sprookjes leest.
Leuk om te weten is dat de auteur in de jaren zeventig met haar echtgenoot en pasgeboren baby ook een aantal jaren in de wildernis heeft gewoond. Deze ervaring bracht haar op het idee voor Dochter van het moeras.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
