Ontweerwolven
[Recensie] Al is Dolfje Ontvoerd, het 21ste deel uit de serie Dolfje Weerwolfje van Paul van Loon, het is alweer een spannend verhaal. Lekker griezelen en meeleven. Alhoewel er een hele familiegeschiedenis vastzit aan het weerwolfje is het geen bezwaar om midden in de serie te stappen. De geschiedenis wordt op bepaalde momenten goed uit de doeken gedaan en ook begrijpelijk. In elk geval haalt het de spanning niet uit het verhaal.
Het gaat in dit deel om de ontvoering van Dolfje door zijn echte ouders. Waarom zij hem willen ontvoeren, proberen de echte ouders natuurlijk angstvallig geheim te houden. Het verhaal wordt enerzijds verteld vanuit de angstige momenten van Dolfje, anderzijds komt zijn familie aan bod die hem uit alle macht proberen te redden. Een afwisseling die de spanning verhoogt.
Adoptiemoeder, eigenlijk beschouwt Dolfje haar als zijn echte moeder, bijvoorbeeld verzint een slimme aanpak om binnen te dringen in het huis waar hij vastgehouden wordt. Het lukt eveneens om Timmy binnen te smokkelen. Gelukkig komt het allemaal goed door alle hulp die Dolfje krijgt.
Spannend, goed leesbare korte zinnen. Vlot om zelf te lezen, overzichtelijk doordat elke zin op een nieuwe regel begint. Ziedaar de ingrediënten voor een boek dat aantrekkelijk is om te lezen. En goed in te zetten is om te proberen kinderen aan het lezen te krijgen. Het verhaal is zo geschreven dat je wel verder wilt lezen.
Bovendien maken de korte hoofdstukken met de leuke gekleurde illustraties van Hugo van Look dit boek ook geschikt om voor te lezen. In een nawoord vertelt Paul van Loon hoe hij op het idee gekomen is voor het schrijven van dit avontuur.
Kortom weer een spannend nieuw deel.
Voor het eerst gepubliceerd op de Leesclub van Alles
