Seks, je medemensen en andere teleurstellingen
[Recensie] Voordat Lisa Taddeo achter haar computer ging zitten om het boek Drie vrouwen te schrijven heeft ze acht jaar de levens van drie vrouwen gevolgd. In die acht jaar focuste ze haar aandacht op de seks- en liefdeslevens van Maggie, Sloane en Lina. Door de drie van dichtbij te volgen en uren lang met ze in gesprek te gaan vormden zich verhalen. Door het lange onderzoek en het boeiende concept had ze alleen daarmee al een interessant boek kunnen schrijven. Taddeo vertolkt de acht jaar uit de levens van de drie vrouwen op een poëtische en meeslepende wijze. De ups en downs schrijft ze in mooie, soms clichématige, woorden. Hierdoor leest het lekker weg, alleen lijken sommige zinnen te letterlijk vertaald te zijn, wat de lezer uit het verhaal haalt en het duidelijk maakt dat het boek van origine niet in het Nederlands is geschreven.
Zoals de titel al verraadt gaat het boek over drie vrouwen. Het boek begint bij Lina, een huisvrouw die vastzit in een huwelijk met een man die haar amper aankijkt, laat staan aanraakt.
Sloane is een gastvrouw die graag mensen tevreden wil stellen. Naast de perfecte gastvrouw is ze ook het middelpunt van ieder feestje. Zij en haar man, die haar de mooiste vrouw op aarde vindt, hebben een open relatie.
Maggie was hopeloos verliefd op haar leraar en destijds leek het wederzijds. Naarmate de jaren verstrijken ziet Maggie steeds meer dingen die verkeerd waren aan haar relatie met hem. Wanneer ze hem aanklaagt voor aanranding wordt ze uitgespuugd door de samenleving in haar kleine dorpje. Mensen kunnen gewone niet geloven dat zo’n knappe, slimme, leuke man ooit zoiets zou doen.
Hoewel het verhaal over drie verschillende mensen gaat, zijn er veel raakvlakken waardoor het toch als een geheel voelt. De verhalen van de vrouwen draaien allemaal om de rol die seks in hun leven speelt. Alle verhaallijnen zijn op hun eigen manier pakkend, maar het verhaal van Maggie is het meest uitgewerkt waardoor daar ook het meeste gebeurt. De afwisseling tussen de tweede en de derde persoon betrekken de lezer bij de personages en helpen op die manier bij het inleven. Op bepaalde momenten wordt de lezer aangesproken alsof zij het personage zijn, dit gebeurt vaak op emotioneel ingrijpende momenten. Naast het switchen tussen persoonsvormen verandert ook de tijd waarin het verhaal vertelt wordt. De sprongen in tijd geven een interessant beeld van hoe meningen veranderen door tijd en ruimte.
Aan de oppervlakte gaat het boek over de seksuele en liefdesrelaties die de vrouwen met mannen hebben. Als er dieper naar het verhaal gekeken wordt gaat het amper over mannen maar vooral over vrouwen die vrouwen haten. Niet alleen vrouwen die elkaar haten, maar ook zichzelf. Hoewel de relaties die de vrouwen hebben belangrijk zijn voor het plot, gaat het vooral over hoe hun omgeving op de gebeurtenissen reageert en hoe de vrouwen op hun omgeving reageren.
Het boek is niet alleen interessant voor vrouwen maar eigenlijk voor iedereen. Het kaart thema’s aan als zelfhaat, machtsmisbruik, lust, liefde, familie en nog veel meer dingen die niet aan gender gebonden zijn.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub Van Alles
