"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Drift

Vrijdag, 11 november, 2016

Geschreven door: Ellen Van Pelt
Artikel door: Sarah Verhasselt

‘Zigeunerkind’ met aanpassingsproblemen

Een debuut van een Vlaamse schrijfster, die in dit geval ook psychologe en tangodanseres is, wekt altijd onze interesse. Het onderwerp van deze roman leek ons eveneens origineel: een jonge moeder die haar draai niet vindt in het moederschap, omdat ze haar artistieke roeping voelt knagen. Maar deze roman bleek gelukkig nog zoveel meer te zijn.

Drift vertelt alternerend het verhaal van Eloïse en haar vader Louie. Wanneer Eloïse met haar pasgeboren dochtertje Louisa door Antwerpen wandelt, wordt ze als vanzelf naar haar vroegere geliefde Jacob gezogen: een kunstenaar en tegelijk de eerste man in haar leven na de breuk met haar ouders. Wat die breuk precies inhoudt, komt de lezer gaandeweg te weten. Aan vrijheid had Eloïse nochtans geen gebrek: haar moeder had een kunstgalerie en hield er geen vaste regeling op na. Eloïse groeide op als een soort zigeunerkind en heeft ook nu moeite om zich aan een plaats te verankeren.

Tegelijkertijd lezen we het verhaal van haar vader, die schriften volpent om zijn falende geheugen te bestrijden. Beetje bij beetje wordt hij, net als zijn moeder vroeger, dement. Toch kan hij zich de herinnering aan de ontmoeting met de moeder van Eloïse nog levendig voorstellen, voor alles vervaagt. Eloïse leest met ons mee en krijgt zo ook inzicht in de kronkelwegen in het leven van haar vader.

Op zich is het verhaal vrij eenvoudig samen te vatten – het deed ons zelfs denken aan een Vlaamse tv-serie van enkele jaren geleden – maar de lezer raakt nooit verveeld. Het taalgebruik van Van Pelt is niet alleen suggestief, maar ook gebald. Haar beschrijvingen zijn precies en tegelijk poëtisch. Die gebalde stijl wordt nog versterkt door de tussentitels die ze gebruikt in de verhaaldelen van Eloïse.

Hereditas Nexus

Naarmate het einde van het boek nadert, verliest het verhaal wat aan spanning. Ook de eerste indrukken van sommige personages – ‘staalblauwe’ ogen en ‘amandelogen’ – zouden nog beter kunnen, maar laten we nu net die minpuntjes tot de beginnersfoutjes rekenen. Wij zijn zeker benieuwd naar meer.

Eerder verscheen op http://www.cuttingedge.be/

Boeken van deze Auteur: