"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Een schitterende chaos

Zaterdag, 26 januari, 2019

Geschreven door: Claire Christian
Artikel door: Jaap Friso

Gouden barsten

[Recensie] Een schitterende chaos is een young adult roman volgens het beproefde recept ‘jongen en meisje met tegengestelde karakters en levens vinden elkaar’. Dat dit in het echte leven zelden gebeurt, deert de geoefende YA-lezer niet, de kleine kans is voldoende.  In dit geval gaat het om Ava en Gideon die nauwelijks méér van elkaar kunnen verschillen. Ze leren elkaar kennen omdat de angstige Gideon een baantje als afwasser in een kebab-zaak accepteert. Het gesprek tussen de muurbloem en de expressieve Ava vlot niet erg to dat Gideon haar brieven gaat schrijven. Dat blijkt een manier van communiceren waarin ze elkaar wel vinden.

Ava is de weg kwijt na de plotselinge zelfmoord van haar beste vriendin, met wier broer ze uit wanhoop en verdriet een destructieve relatie begint. Door de correspondentie met Gideon wordt ze langzamerhand opgetild uit haar verdriet.  Gideon is de zoon van twee moeders die in een veilige omgeving opgroeit en een bijzonder sterke relatie heeft met zijn zus. Desondanks valt het leven hem zwaar; hij heeft paniekaanvallen en verkeert in een sociaal isolement. Gideon uit zich in geschreven teksten en is vooral bedreven in zogenaamd poetry slam. Wonderlijk genoeg durft hij op te treden en verbaast de toeschouwers met rake en ontroerende teksten die meer dan de moeite waard zijn.

Gideon en Ava leren zichzelf beter kennen door met elkaar om te gaan. Ava komt verder in haar rouwproces en Gideon durft de buitenwereld tegemoet te treden. Dat de vriendschap tijdelijk uitmondt in een relatie die niet echt werkt, deert hen beiden nauwelijks. Ze hebben immers geleerd niet direct meer van streek te raken. Pijn en verdriet kun je nu eenmaal niet uit de weg gaan, sterkernog: dat is helemaal niet goed. Laat het maar zien. De Australische schrijfster Claire Christian gebruikt daarvoor een interessante metafoor die op het omslag is vormgegeven. Japanners kennen een techniek om gebroken porselein met een gouden pasta lijmen waarbij de breuken zichtbaar blijven en het voorwerp mooier wordt. Vanuit de filosofie van veerkracht: wie zich kwetsbaar durft op te stellen en pijn een verdriet niet wegstopt, wordt een krachtiger mens.

Boekenkrant

Eerder verschenen op Jaapleest


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.