"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Eerst was er de zee

Vrijdag, 10 mei, 2019

Geschreven door: Onbekend
Artikel door: Jan Koster

Idealen aan gruzelementen

Eerst was er de zee, de eerste roman van Tomás González, is inmiddels al ruim dertig jaar geleden voltooid. Het is een boek dat langzaam maar onstuitbaar aan erkenning heeft gewonnen en dat proces is nog steeds niet tot stilstand gekomen. In eerste instantie is het in eigen beheer uitgegeven, zonder dat daar door de auteur ruchtbaarheid aan werd gegeven. Het boek verwierf aanvankelijk faam in kleine kring. Enorm positieve reacties van recensenten en andere auteurs gaven de bekendheid een stevige impuls. Toch heeft het nog jaren geduurd voordat het in de westerse wereld is vertaald en waar het eveneens zeer goed is ontvangen. En nu is gelukkig ook Nederland aan de beurt om kennis te maken met dit bijzondere boek.

[Recensie] Het gegeven is vrij eenvoudig. J. en Elena zijn een intellectueel stel dat het stadsleven achter zich laat om een nieuw leven te beginnen op een afgelegen eiland. Ze zijn op zoek naar de vervulling van hun idealen: een leven midden in de natuur, zelfvoorzienend en weg van de grootsteedse hectiek. Zij verbranden alle schepen achter zich, pakken de boel op en betrekken een verlaten boerderij.
Zij komen er al snel achter dat er een ruimte is tussen droom en werkelijkheid. Aanvankelijk lijkt die ruimte nog overbrugbaar, maar dat is schijn. De ruimte tussen de harde werkelijkheid en het gedroomde idealistische bestaan is veel groter dan gedacht. De kloof is onoverbrugbaar, hun idealen en geldmiddelen belanden in een diep ravijn en hun relatie komt onder druk te staan.

De stijl van González is heel sober, alle overbodige franje is weggehaald. De kunst van het weglaten beheerst hij goed en dat is een verademing in deze tijd van boeken die veelal opvallen door onnodig overdadig woordgebruik. Wat hij aan tekst overlaat is enorm krachtig en beeldend. Hij heeft maar een paar woorden nodig om de sfeer te tekenen op het eiland, op het Colombiaanse vasteland evenals in de menselijke verhoudingen.

González heeft Eerst was er de zee geschreven als reactie op de onverwachte dood van zijn broer. Hij heeft er drie jaar over gedaan om dit boek van nog geen tweehonderd pagina’s te voltooien. Het is een tempo dat hij ook heeft gehanteerd bij zijn andere boeken. Het is een proces van schrijven, herschrijven, weglaten en dat wat overblijft bijslijpen en oppoetsen tot er een kleine, flonkerende literaire diamant overblijft.

Heaven

Eerder verschenen op jkleest.nl

Eerst was er de zee