Een waargebeurd verhaal over de strijd tegen anorexia…
[Achterflap] Emma wil leven van Josha Zwaan gaat over een meisje dat 12 is als ze gediagnosticeerd wordt met anorexia. Jarenlang streed Emma tegen deze verschrikkelijke eetstoornis, tot ze het absolute dieptepunt bereikte. Ze vertrok naar een kliniek in Portugal, om daar een intensieve behandeling te ondergaan. Want Emma wilde maar één ding: leven. Maar het meedogenloze monster dat anorexia heet, liet haar niet meer los. In april 2016 overleed Emma, 18 jaar jong.
Dit boek, dat leest als een roman, diept het verhaal van Emma uit, en plaatst haar gevecht in een breder perspectief. Auteur Josha Zwaan bekeek de vele uren filmmateriaal en sprak intensief met de ouders van Emma, haar zus en vriendinnen, docenten en haar artsen. De perspectieven van de betrokkenen worden afgewisseld met dagboekfragmenten van Emma zelf.
Naar de gelijknamige documentaire van Jessica Villerius.
[Recensie] Wat erg sterk is aan dit boek is dat er zoveel verschillende mensen aan het woord komen en dat deze stuk voor stuk heel open zijn over hun gevoelens. Niet alleen de familie van Emma komt aan het woord, maar ook Emma zelf (via dagboekfragmenten en brieven), haar vriendinnen, leraren en hulpverleners.
Dit maakt het verhaal erg compleet. Iedereen vertelt zijn eigen verhaal en zo leer je erg veel over anorexia. Dat anorexia meer is dan niet te zwaar willen zijn wist ik wel, maar dat het zo diep zou gaan verraste me toch. Vooral de stukjes die door Emma zelf zijn geschreven lieten heel goed zien wat voor mechanismen er achter deze ziekte zitten en tot welk soort gedachten dat leidt. De stukjes vanuit het gezichtspunt van haar familie en hulpverleners maken dan weer duidelijk wat voor gedrag daaruit voortkomt en dat het heel moeilijk is om te bepalen hoe je daarmee om moet gaan. De balans tussen helpen en de ziekte teveel kans geven is duidelijk erg moeilijk te vinden.
Ik heb het gevoel dat het boek echt recht doet aan Emma als persoon. Je leert haar sterke en minder sterke kanten kennen, maar vooral ook haar kracht en haar wil om zelf haar leven in eigen hand te nemen, ook als de mogelijkheden daartoe steeds minder worden.
Het is vrijwel niet mogelijk om dit boek te lezen zonder meegesleept te worden met bepaalde gevoelens. Vooral de dagboekfragmenten van Emma vond ik erg heftig om te lezen. Toch is Emma wil leven een samenhangend en redelijk objectief verhaal geworden, waarbij alle kanten worden belicht. Ik vind dit zeer goed gedaan.
Ik ben onder de indruk van zowel het verhaal zelf als de manier waarop het is opgeschreven.
—
Eerder verschenen op Drukinkt.
