De belangrijke ontmoeting
[Recensie] Winnie de Poeh kennen we nu al een hele poos. Ter ere van het 95 jarige jubileum is er daarom een prequel geschreven. Al jaren genieten we van Poeh en zijn vrienden in het Honderd Bunderbos, maar hoe zijn zij samen gekomen?
Er was eens een beer is een verhalenbundel waarbij je met Poeh meegaat op avontuur waarin hij de andere hartverwarmende personages ontmoet.
Winnie de Poeh blijft een wonder
Wie is er nou niet opgegroeid met Winnie de Poeh? Het is de meest bekende beer van de wereld, maar toch wisten we nog niet hoe Poeh zijn vrienden heeft ontmoet. Er was eens een beer wordt verteld door Christoffer Robin en bevat tien korte verhaaltjes waarbij er teruggeblikt wordt op de voortijd. Naar het allereerste begin, waar Poeh in Londen in een warenhuis zit te wachten op zijn nieuwe eigenaar.
Het verhaal is ideaal om voor te lezen aangezien het verdeeld is in tien korte hoofdstukken. Het wordt heel leuk opgebouwd doordat je echt begint bij het allereerste begin. Vanaf dan komt er steeds een personage bij die op zijn eigen manier in het leven komt van Poeh. Mijn favoriete ontmoeting is die van Iejoor, aangezien hierbij ook een klein stukje uitleg wordt gegeven over waarom Iejoor zo neerslachtig is.
De schrijfstijl van Jane Riordan voelt als thuiskomen, het doet absoluut niet onder aan het originele Winnie de Poeh verhaal. Riordan heeft al eens eerder een verhaal geschreven over Poeh. Het verhaal van Poeh is en blijft een wonder.
Korte liedjes en prachtige illustraties
In het verhaal zijn ook korte liedjes verwerkt, want Poeh bedenkt voor verschillende situaties een kort liedje, deze geven het verhaal een warm en vrolijk gevoel. De liedjes zijn goed te onthouden en passen elke keer bij de situatie.
Naast dat het verhaal als thuiskomen voelt, wordt het ondersteund met kleurrijke illustraties gemaakt door Mark Burgess. De illustraties zijn prachtig en geven het boek extra sfeer. Door middel van illustraties worden een aantal situaties verduidelijkt, zoals wanneer iedereen verstoppertje speelt in het Honderd Bunderbos. De ruimte waarin ze zich willen verstoppen is namelijk veel te klein en dit wordt op een duidelijke manier weergegeven.
Het verhaal, de illustraties en de korte liedjes worden goed op elkaar afgestemd. Het is hierdoor een feestje om het boek (voor te) lezen en er doorheen te bladeren. Dit boek is zeker een aanrader voor iedereen die al fan was van Poeh, maar ook voor iedereen die Poeh nog niet kent. Denk hierbij aan kinderen en kleinkinderen.
—
Voor het eerst verschenen op Meerboekenblog2
