Verdwaald in een schat aan informatie
[Recensie] Wie Ganesha in Silicon Valley op een willekeurige pagina openslaat, vindt daar een schat aan informatie. Bijvoorbeeld: hoe het verdwijnpunt in de kunst samenhangt met het moderne subject vanaf Descartes. Of: hoe de inrichting van de gemiddelde Weense woning aan het eind van de negentiende eeuw Freuds theorie van de menselijke psyche informeerde. Of: hoe zijn loodzware bepantsering de middeleeuwse ridder machteloos maakte tegenover een invasie van veel wendbaardere Mongolen. Of: tupperware. Gewoon, de geschiedenis van tupperware. Geen pagina gaat voorbij zonder dat filosoof en antropoloog Petran Kockelkoren een leuke wetenswaardigheid op weet te disselen. En dat altijd met verregaande filosofische implicaties. Maar… waarom eigenlijk?
Het is moeilijk zijn hoofdthema, de geschiedenis van de mythische verbeelding en hoe deze is ingesponnen in de geschiedkundige zelflegitimering van het Westen, te kunnen blijven volgen door de gigantische hoeveelheid aan zijpaadjes die Kockelkoren constant inslaat. Dat is niet per ongeluk. De op postmoderne leest geschoeide filosoof is niet gericht op klassieke waarheidsvinding, maakt hij zijn lezer duidelijk aan het begin van het boek. “De mythische componenten in het denken lichten eerder op in evocaties dan in logische redenaties.” Het lijkt een vrijbrief te zijn om associatief van het ene naar het andere onderwerp te kunnen fladderen. Een lust voor gelijkgeschoeiden, ongetwijfeld. Zij die op zoek zijn naar het door Lyotard doodverklaarde Grote Verhaal blijven echter gefrustreerd in verwarring achter. Ganesha in Silicon Valley leert de lezer een heleboel, alleen niet hoe die informatie te plaatsen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
