"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Getekend

Zaterdag, 13 juni, 2020

Geschreven door: Suzanne Peters
Artikel door: Bianca Brummelhuis

Romantisch, maar ook realistisch

[Recensie] Dit boek is geschreven in dagboekvorm, maar op een bijzondere manier. Mirna vertelt haar verhaal aan het dagboek zoals ze dat aan een andere persoon zou vertellen. Ze geeft dus ook achtergrondinformatie en uitleg wanneer dat nodig is. Op een slimme manier is zelfs het perspectief van een aantal andere hoofdpersonen in het dagboek verwerkt.  Het lijkt een beetje alsof Mirna het dagboek als opmaat gebruikt om haar verhaal ook aan andere mensen te vertellen. Voor de lezer is dit fijn, omdat je nu het hele plaatje te zien krijgt.

Mirna is een fijne hoofdpersoon, waarin ik me goed kon inleven. Vol spanning wachtte ik af of het goed zou komen met haar, want aan het begin van dat boek is dat nog de vraag. Mirna heeft moeite met sociaal contact en is erg onzeker over haar verleden. Gelukkig is ze ook erg sterk en moedig, waardoor ze zich ontwikkelt tijdens het verhaal. Ze neemt hierbij soms  vrij grote stappen. Dit is echter niet al te verwonderlijk omdat haar volledige verhaal natuurlijk wel verteld moet worden binnen de ruimte die een roman biedt. Dit is zeker goed en op een geloofwaardige manier gelukt.  Het einde geeft niet meteen alles weg, er is nog ruimte voor speculatie en interpretatie.

De liefde tussen Mirna en Allan is erg romantisch, maar ook realistisch. Beide geliefden hebben zo hun onzekerheden en maken fouten. Ik vond het erg mooi om te lezen hoe de liefde zich ontwikkelt en hoe het vertrouwen tussen hen groeit. Door de steun die ze aan elkaar en aan Allans vriendengroep hebben, werd dit voor mij ondanks het heftige verleden van Mirna toch een feelgood roman.

Dit was voor mij fijne kennismaking met de boeken van Suzanne Peters. Ze schrijft op een erg meeslepende manier en zet haar personages eerlijk en herkenbaar neer.

Boekenkrant


Eerder verschenen op Drukinkt