"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Graf 521

Zaterdag, 28 augustus, 2021

Geschreven door: Franziska Weissenbacher
Artikel door: Bianca Brummelhuis

Verse graven in eeuwen oude kerk

[Recensie] Nadat rechercheurs Laura Mandemaker en Hans Dijkma ternauwernood aan de dood zijn ontsnapt, vinden zij een nieuwe standplaats. Daar worden ze vrijwel direct geconfronteerd met een totaal onverklaarbare zaak. In de vloer van een kathedraal worden twee verse lijken gevonden. Het team waarvan beide rechercheurs deel uitmaken, start een uitgebreid onderzoek naar de identiteit van de slachtoffers en de dader(s). Voordat ze zich de zaak eigen hebben gemaakt, dient zich een volgende dode aan. Laverend tussen spanningen binnen het team, henzelf en het onderzoek, naderen Laura en Hans de bizarre ontknoping.

Er zitten een aantal zeer interessante aspecten aan dit verhaal. Dat er verse lijken worden gevonden in een kathedraal waar alleen heel oude graven horen te liggen vond ik al een goede start. Het is best origineel en de omgeving van de kerk geeft meteen al een mooie sfeer.

Er is al vrij snel een vermoeden van wie de dader is, maar deze persoon vinden en het hele verhaal ontrafelen blijkt best moeilijk. Er ontstaat een kat en muis spel tussen de rechercheurs en de dader. Beide partijen komen aan het woord gedurende het verhaal, omdat de hoofdstukken vanuit verschillende perspectieven zijn geschreven. Overigens niet in de eerste persoon, wat ik persoonlijk jammer vond. Maar dat is bij een duo rechercheurs natuurlijk ook erg lastig.

Het spel tussen dader en politie gaat steeds verder. Op een gegeven moment dacht ik “dit kan haast niet”. Maar de schrijfster heeft duidelijk veel onderzoek gedaan naar wat wel en niet kan en het onmogelijke lijkt toch mogelijk. Het is in ieder geval geen einde dat je verwacht en het is ook weer bijzonder origineel.

Boekenkrant

Tenminste drie van de hoofdpersonen hebben iets met religie. Zowel positief als negatief. De extreem verschillende manier waarop zij tegen het geloof aankijken, vond ik een mooie toevoeging aan het verhaal.

De dialogen zijn wat aan de softe kant. Het team waarin Laura en Hans werken, lijkt opvallend harmonieus. Er zijn wel spanningen, maar er komt niets daadwerkelijk tot ontploffing. Af en toe had ik wel wat scherpere dialogen verwacht, gezien de situatie waarin bepaalde mensen verkeren.

Graf 521 is een boeiende thriller. Vooral psychologisch vond ik hem sterk. Het is in zoverre spannend dat je graag wilt weten hoe het nu precies zit met die dader en hoe de rechercheurs daarachter gaan komen. Het verrassende einde vond ik leuk om te lezen. De huiveringwekkende epiloog maakt het verhaal mooi af. Al biedt het ook ruimte voor een eventueel vervolg waar ik best nieuwsgierig naar ben.

Eerder verschenen op Drukinkt

Boeken van deze Auteur: