Nederlanse fantasy
[Recensie] Dat er in Nederland interessante fantastische literatuur wordt geschreven blijkt uit deze bundel, met de beste verhalen uit de laatste editie van de Unleash-awards. Er zitten geen slechte verhalen tussen, maar in mijn beleving ook geen uitschieters die na lezing echt blijven hangen. Het verhaal van Thomas Oldeheuvelt kende ik al uit Ganymedes 13 en dat vond ik toen goed geschreven maar afstandelijk. Niet een stijl waar ik erg van houd. Het beste verhaal vond ik dat van Django Mathijsen, De Verdromer. Een interessant SF-concept. Het hoefde niet op een andere planeet gesitueerd te zijn, maar het werkte wel goed. Leuk vond ik dat er veel verhalen in stonden van vrouwelijke auteurs. Bij een aantal daarvan merkte ik wel een wat andere insteek dan bij veel mannelijke auteurs (wat meer nadruk op romantiek en diepe emoties?).
Ook interessant vond ik dat een aantal verhalen speelde met mythologie en geschiedenis. Een verhaal over een centaur heeft een tragisch einde, wat het ook tot een van mijn favoriete verhalen uit deze bundel maakte. En een verhaal over sirenen was doorweven van een soort grauwe humor. Er waren weinig ‘magisch realistische’ verhalen in deze bundel (anders dan in bijvoorbeeld de Ganymedes collecties). Alleen het verhaal van Ben Adriaanse zou je daar wellicht onder kunnen scharen, en dat was ook wel geslaagd. Al begreep ik zelf het einde niet volledig. Een horrorverhaal van Thom Thys rondt het geheel af. Al met al een heel aardige collectie, zonder enorme uitschieters naar boven, maar een die ik met veel plezier gelezen heb! Wie wil smullen van fantasie en verbeelding, maar niet veel tijd heeft om te lezen, moet eens een van deze bundels ter hand nemen en elke keer een verhaal lezen. Afwisselend en onderhoudend. Ik ben in elk geval blij de bundel te hebben gelezen.
Eerder verschenen op Hebban
