"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Grenzen

Zaterdag, 19 mei, 2018

Geschreven door: Thomas Meurkens
Artikel door: Johan Klein Haneveld

Fascinerende dystopie

[Recensie] Het gebeurt niet vaak dat ik een originele Nederlandse sciencefictionroman onder ogen krijg. Fantasy lijkt bij ons wat populairder te zijn. Maar Thomas Meurkens heeft een behoorlijk originele utopie gecreëerd, waar in een gelaagde maatschappij mensen in hogere zones een zorgeloos bestaan lijden, waarbij ze ziekte en pijn, of het nu fysiek of emotioneel is, kunnen overdragen aan mensen in de lagere zones, die ervoor betaald worden het leed van anderen op zich te nemen.

De jongen Maz leeft in zone 2, en stelt geen vragen bij het luxe leven dat hij leidt. Hij is getuige van een verschrikkelijk ongeluk, maar het schuldgevoel en de pijn van het incident zijn al snel weggewassen, zodat hij weer kan terugkeren naar zijn kalme leventje. Totdat hij een mysterieus meisje tegenkomt, die bij hem lang verloren gevoelens en verlangens doet ontwaken. Ik zal de rest van het verhaal niet verklappen, want Meurkens neemt de lezer mee op een fascinerende tour van zijn verzonnen wereld, en Maz doet een heel aantal verrassende ontdekkingen.

Ik moet zeggen dat ik, hoewel ik aan de ene hand de beschrijven van emotionele toestanden en het herontdekken van gevoel erg waardeerde -Meurkens heeft op dit gebied talent, ook wat afstand ervoer vanwege de onthechte, zwevende manier van leven waarin de hoofdpersoon het verhaal begint. Ik kon het snappen als een experiment waarbij Thomas liet zien hoe een wereld van dis-engagement en het buitensluiten van anderen ons scheidt van onze menselijkheid (ik had het gevoel dat er een boodschap in zet over onze tijd en de onthechting die onze technologie ons doet ervaren), maar het zorgde ervoor dat het boek voor mijn smaak wat te langzaam op gang kwam. Het werd echter een stuk beter in de tweede helft.

Ik weet niet of deze wereld echt heel origineel is (emotieloze utopieën komen vaker voorbij), en ik denk dat de wending aan het eind de wereld minder interessant maakt als een ‘wat als…’-vertelling in plaats van meer. De emotionele onthulling was echter prima. Ik zag een paar schrijffoutjes en een paar woorden die (naar mijn mening) verkeerd waren gekozen, maar voor het grootste deel is dit een professioneel geproduceerd boek dat veel belofte toont voor de auteur ervan. Ik denk dat zijn volgende boek waarschijnlijk veel verbetering zal laten zien.

Bergen

Eerder verschenen op Hebban