"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het boek

Zaterdag, 18 november, 2017

Geschreven door: Marije
Artikel door: Katelijne van Alem

Een prentenboek zonder woorden, een ode aan het boek

De illustratoren
Ronald Tolman is beeldend kunstenaar. Zijn werk is te zien in de publieke ruimte van verschillende Nederlandse gemeenten. Hij maakt van alles, zoals etsen, schilderijen, keramiek en prentenboeken. Marije Tolman is de dochter van Ronald Tolman. Ze groeide op in Beuningen. Na haar opleiding tot grafisch ontwerper, ging ze kinderboeken illustreren. Haar werk wordt op meerdere plekken tentoongesteld, zoals in het Kinderboekenmuseum in Den Haag.

Achterflaptekst
Na De boomhut (bekroond met het Gouden Penseel en de Bologna Ragazzi Award) en Het eiland bundelden Marije en haar vader Ronald Tolman opnieuw hun krachten. Het boek is een ode aan het lezen en de magie van verbeeldingskracht.

Verhaal
We volgen een olifantje in zijn avonturen rondom een boek. Hij leest, hij leest al lopend, hij leest al lopend via zijn slurf, helemaal verdiept in zijn verhaal. Op iedere pagina lijkt het alsof het olifantje  een nieuw, ander verhaal aan het lezen is. Ook zorgt het olifantje ervoor dat zijn omgeving benieuwd wordt naar het boek, wat is het verhaal? Er komen steeds meer en steeds anderen meekijken en meelezen. Het olifantje neemt ons ook mee naar allerlei verschillende buurten, waar huizen staan/grasvelden zijn/onder water/op het ijs.

Vormgeving
Je blik wordt steeds als eerste naar het olifantje getrokken. Krachtige en prachtige platen volgen elkaar op. Er is veel te zien, zoals op de gele pagina met alle huisjes. Je ziet steeds meer olifanten, maar ligt daar nou ook een tijger verstopt? Deze platen spreken tot de verbeelding en zijn een feest voor kinderen om naar te kijken. Op de pagina na de eerste gele pagina zie je heel erg veel dieren, ze willen allemaal komen kijken naar het boek van het witte olifantje. Door de stand van veel dieren wordt je getrokken naar het boek, dat weer centraal staat. Erg knap gedaan. Ook komen we steeds in andere omgevingen die prachtig zijn uitgewerkt.

Hereditas Nexus

Persoonlijk vind ik de pagina waarop de olifant wordt omringd door allemaal pinguïns erg mooi. Geweldig ook hoe het boek hier naar voren komt.

Kleuren
Iedere pagina bestaat uit andere kleuren. Zoals ook een verhaal uit allerlei emoties kan bestaan en je mee kan nemen in allerlei werelden. Dat wordt hier prachtig verbeeld. Kinderen kunnen vertellen over kleuren, bijvoorbeeld welke kleuren ze mooi vinden, waar ze aan denken bij een kleur. Echt alle kleuren komen langs, maar het witte olifantje blijft centraal staan. De kleuren ondersteunen ook de verschillende werelden die je ziet en de dieren die voorbij komen. Er is veel te vinden in dit boek, een soort schatkist die je open kunt trekken.

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Het boek