Wat als je écht kunt vallen voor de man van je dromen?
[Recensie] Als Moira haar zus en broer helpt bij een Wicca-ritueel tijdens Halloween, verwacht ze niet dat hun bezwering ook echt zal werken. Ze komen in een mysterieus landschap terecht dat mijlenver weg lijkt van de steencirkel Meini Hirion in Wales waar ze met hun ritueel zijn begonnen. Natuurlijk moet het wel een illusie zijn… maar de knappe, donkerharige jongen die Moira tijdens haar trance ontmoet kan ze niet zomaar als droom wegwuiven.
Hayko, de geheimzinnige vreemdeling, duikt daarna nacht na nacht weer op in haar dromen. Een vreemde kracht lijkt haar steeds weer terug te trekken naar het dromenland uit haar visioen, en de dingen die ze daar ziet beginnen steeds meer op nachtmerries te lijken. Maar waar Moira zich het meeste zorgen om maakt is niet dat ze in haar dromen met allerlei monsters en engelen moet vechten; het is het besef dat ze verliefd begint te worden op een jongen die helemaal niet bestaat.
Het mooie aan Het laatste licht is dat alles zo goed klopt. Het verhaal is duidelijk, mooi geschreven en goed opgebouwd. De informatie die wordt gegeven over een bepaalde religie die een grote rol speelt in het verhaal, is niet alleen op een uiterst interessante manier neergezet en verwerkt in het verhaal, maar Jen Minkman weet duidelijk ook waar ze over praat. Dit is in de eerdere boeken die ik van haar las ook zo.
Het verhaal speelt zich deels af in de wereld zoals wij die kennen en deels in een droomwereld. Wanneer Moira wakker is, worstelt ze met verschillende dingen, maar vooral met haar ADHD en de onzekerheid die daaruit voortkomt. Haar ADHD wordt niet door iedereen volledig geaccepteerd en sommige mensen geven haar het gevoel dat ze niet alles kan. De wezens in haar droomwereld, waarin ze soms ook gezelschap krijgt van haar broer en zus, geloven juist enorm in haar kracht en dagen haar daarin ook uit. Omdat haar kracht in de droomwereld tot veel goeds leidt, leert ze in de gewone wereld ook beter achter haar keuzes te staan en vooral haar grenzen te verdedigen.
Liefde speelt uiteraard ook een grote rol in het verhaal. Het is echter geen zoetsappige liefde. De geliefden vullen elkaar aan, maar gaan niet volledig in elkaar op. Dit soort liefde vind ik fijner dan de totale aanbidding voor elkaar die je soms in andere YA boeken tegenkomt.
De afronding van het verhaal vond ik ook leuk. Het is niet wat je verwacht, maar het voelt wel goed. Ergens vond ik het zelfs wel een beetje grappig, hoewel het voor Moira niet de makkelijkste afsluiting van het verhaal is.
Ik vond dit een leuk, verrassend verhaal met ook nog interessante informatie over een religie die ik nog niet goed kende. De setting van de droomwereld is erg mooi. De hoofdpersonen ontwikkelen zich en leren van elkaar. Innerlijke strijd en strijd tegen andere vijanden wisselen elkaar af. Dit maakt het een heel compleet verhaal.
—
Eerder verschenen op Drukinkt
