"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Het mysterie van kamer 622

Vrijdag, 8 januari, 2021

Geschreven door: Joël Dicker
Artikel door: Steffie Verspeek-Dielis

Gelaagd verhaal dat vraagt om herlezing

[Recensie] In Het mysterie van kamer 622 gaat een schrijver op vakantie naar Palace de Verbier om de dood van zijn uitgever en vriend te verwerken. Tijdens die vakantie blijkt kamer 622 niet meer te bestaan. De schrijver gaat op onderzoek uit waarom kamer 622 nu 621 bis heet en verwerkt alle informatie die hij verzamelt in een roman. De schrijver heet Joël, net als de auteur van Het mysterie van kamer 622. De overleden uitgever en vriend heet Bernard, net als de uitgever en vriend aan wie Het mysterie van kamer 622 is opgedragen.

“Voor mijn uitgever, vriend en leermeester, Bernard de Fallois (1926-2018).”

De roman lijkt dus een autobiografisch tintje te hebben, maar dat is niet de enige laag in dit ingenieuze boek. De roman bevat namelijk verschillende verhaallijnen die tot in de puntjes zijn uitgewerkt. Dicker weet je met elke nieuwe verhaallijn meer de wereld van de schrijver en de wereld van de gasten van Palace de Verbier in te trekken. Via de hotelgasten kom je achter de geschiedenis van Banque Ebezner & Zoon. Je wordt hierin dusdanig meegenomen dat je zelfs op een gegeven moment even vergeet dat er een mysterie is rond kamer 622. En dat is helemaal niet erg.

“Toen ik door de gang liep keek ik naar de kamernummers. En wat was ik verbaasd toen ik de volgorde zag: 620, 621, 621 bis, 623!”

Pf

Dat je zo meegenomen wordt in het verhaal komt voornamelijk doordat de personages zo levendig zijn. De handelingen van de personages zijn in lijn met hun aard. En de aard van de personages wordt goed duidelijk door de beschrijving van hun geschiedenis. Je weet dus waarom de personages handelen zoals ze doen en door de goede omschrijving van de personages kun je je ook voorstellen dat het echt gebeurd is.

De roman neemt je ook mee doordat er voldoende mysteries en verrassende wendingen in zitten. Uiteraard is er het mysterie van kamer 622. Dat daar een moord is gepleegd blijkt al uit de samenvatting achter op het boek. Maar het blijft lang onduidelijk wie het slachtoffer is en wat er precies gebeurd is. Bovenop het mysterie van kamer 622 komt vervolgens nog een mysterie rond het voorzitterschap van de Banque Ebezner & Zoon en nog een paar mysteries rond Macaire Ebezner en zijn vrouw. Ik zal daarover om spoilers te voorkomen niet te veel uitweiden. Maar ik kan wel zeggen dat Dicker het verhaal zo heeft weten opbouwen dat je lang in het duister tast over de waarheid.

Qua opbouw en suspence heeft Het mysterie van kamer 622 wel wat weg van Magpie murders van Antony Horowitz. Ook daarin blijft lang onduidelijk hoe de vork in de steel zit. En in beide boeken zitten verwijzingen naar andere boeken, al zijn de verwijzingen in Het mysterie van kamer 622 wat minder duidelijk aanwezig.

“Met de precisie van een Zwitserse meester-horlogemaker neemt Joël Dicker ons in deze duivelse en adembenemende roman mee naar het hart van zijn geboorteland en naar een moordzaak waarbij een liefdesdriehoek, machtsspelletjes, verraad en jaloezie en cruciale rol spelen.”

Kortom, ik ben het niet vaak eens met de wervende teksten achterop een boek, maar in dit geval kan ik het alleen maar beamen. Het is echt een adembenemende roman, met een ongelooflijke precisie.

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles


Laat hier je reactie achter:

5 reacties op “Het mysterie van kamer 622

  1. Het verhaal van Joel Dicker heeft meer weg van een klucht dan van een roman. De soms kinderlijk dialogen hebben vaak meer weg van sprookjes figuren dan van uitgewerkte personages. Daarnaast zitten de verhaallijnen erg gekunsteld in elkaar. Kortom een naar mijn idee overschat boek.

  2. Ik sluit me helemaal aan bij Ad. Alleen de dialogen van de schrijver met Scarlett zijn enigszins te behappen . De dialogen van de karakters van de bank zijn zo ongelofelijk kinderachtig en onnozel dat ik het boek halverwege met grote ergernis heb weg gedaan !

  3. Echt ongelofelijk om dit boek de hemel in te prijzen. Lijkt meer op een slechte komedie. Inclusief verkleedpartijen persoonsverwisselingen en kalverliefde. Is niet mijn idee van literatuur.

    • Wie heeft ooit gezegd dat Joël Dicker literatuur schrijft? Zijn boeken zijn niets meer en niets minder dan vlot weg lezende lectuur à la Dan Brown. Raadsel waarom een ‘prestigieuze ‘ uitgeverij als De Bezige Bij zijn boeken in hun fonds hebben opgenomen?

  4. Abel is op een bepaald punt in het verhaal 92 . Wat verder: 15 jaar eerder… Dus 78 en zijn vader (grootvader van Macaire) is nog steeds voorzitter. Hoe oud is die grootvader dan? 103 als die vader werd op zijn 25e…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur: