Wie de winterkoning grieft, wordt bij de mensen nooit geliefd
[Signalering] Dit slechts 10 gram wegende vogeltje met zijn karakteristieke staartje en luide zang inspireerde eeuwenlang vele Engelse dichters en tekenaars. We zien er fraaie voorbeelden van in het nieuwe boek van Stefan Moss. Helaas werden alle gedichten in deze uitgave, weliswaar niet onverdienstelijk, vertaald. “Wie de winterkoning grieft, wordt bij de mensen nooit geliefd”, zijn regels van William Blake.
Bijzonder is de beschrijving van een minder vriendelijke Ierse traditie in ‘De jacht op de winterkoning’. Moss geeft ook veel informatie over het leven van de vogel. In maart maakt het winterkoningmannetje meerdere overdekte nesten. Hij lokt een vrouwtje door te roepen en te trillen met zijn vleugels en soms door met een lapje mos of blaadje te zwaaien. Vervolgens toont hij haar, als een soort makelaar, zijn nesten. Zij inspecteert alle nesten en kiest het beste uit. Na de paring staat ze er wel alleen voor. Zij broedt en zorgt later voor de jongen. Het polygame mannetje is al snel geïnteresseerd in andere vrouwtjes.
—
Eerder verschenen in Natura
