[Recensie] In 2018 verscheen Het zwembad geschreven door de Britse Libby Page (1993) en werd in Groot-Britannië gelijk bestempeld als meest opbeurende feelgood van het jaar.
Opvallend aan Het zwembad is de zeer gezellig uitziende cover van een vrouw en een man die op de rand van een zwembad staan, klaar voor een duik in het water.
Waar gaat het verhaal over? Rosemary, een 86-jarige weduwe, en Kate, een jonge journaliste, komen bij toeval met elkaar in contact. Rosemary woont al haar hele leven in de Londense wijk Brixton. Kate is net verhuisd en voelt zich alleen in de grote stad. Maar dan wordt het plaatselijk zwembad met sluiting bedreigd en Rosemary, die al haar hele leven in het zwembad komt en daar mooie herinneringen heeft liggen, probeert de sluiting tegen te gaan. Kate krijgt de opdracht om een artikel over Rosemary en het zwembad te schrijven. Maar het blijft niet bij dat ene artikel. Al vrij snel ontstaat er een band tussen Kate en Rosemary.
Het zwembad is een vlot geschreven roman waarin verschillende thema’s aan de orde komen. Niet alleen saamhorigheid, vriendschap en ontluikende liefde, maar ook angst, depressie, eenzaamheid en het proces van ouder worden komen aan bod in dit verhaal.
Na haar opleiding is Libby Page gaan werken voor de Britse krant The Guardian. Haar grootste hobby is zwemmen en dat doet ze het liefst buiten. Het is dan ook niet vreemd dat haar eerste boek zich afspeelt in een zwembad!
Het contact tussen Kate en Rosemary doet hen beide goed. Langzamerhand gaat het zwembad en de mensen uit de wijk Brixton een belangrijke rol in Kates leven spelen.
De kracht van het Het zwembad is dat het gaat over gewone mensen zoals jij en ik die zich samen inzetten voor iets wat hen bindt en wat ze belangrijk vinden. De auteur is er goed in geslaagd om de personages en de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt tot leven te wekken. Al lezende voelt het alsof je deel uitmaakt van de buurt waarin het verhaal zich afspeelt.
Het zwembad is zoals een feelgood hoort te zijn: een luchtig verhaal dat je leest met een lach en een traan. Een boek waarvan je hoopt dat er geen eind aan komt.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
