We missen een nieuwe Jan Terlouw
Geliefde moest laatst met Jan Terlouw (1931) in debat en kreeg diens laatste boek cadeau Hoed u voor mensen die iets zeker weten. En omdat ik hiero de veellezer ben dit boek er effe tussendoor gedaan. Terlouw altijd een sympathieke politicus gevonden toen hij nog in de politiek zat – integer, verstandig, genuanceerd, wars van politiek gewin. Op Oorlogswinter en Koning van Katoren na nooit wat van hem gelezen. In deze bundel staan essays, mijmeringen en lezingen van de laatste 50 jaar, over politiek, wetenschap, religie. Het boek geeft een mooie inkijk in de politieke geschiedenis van de laatste decennia en vooral over Jan Terlouws idees en opvattingen. Een geëngageerde man. Terlouw maakt zich druk, en terecht, over duurzaamheid, democratie, mensenrechten en welvaartsverdeling. Het gaat hem allemaal niet goed genoeg, de mensen moeten beter weten, het goede doen en minder egoïstisch zijn. We missen momenteel een politicus die een grote draagkracht in de samenleving rond deze thema’s weet te vinden, dat wordt wel duidelijk als je Hoed u voor mensen die iets zeker weten leest. We missen een nieuwe Jan Terlouw.
Het boek is aardig geschreven en inderdaad sympathiek, maar eigenlijk vooral anekdotisch. Terlouw maakt iets mee of leest iets of herinnert zich iets. Eigenlijk kon ik het nergens echt met hem oneens zijn. En dat was helaas de enige verontrustende gedachte die bij mij opkwam toen ik het boek las.