"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Hotel Linda

Zaterdag, 23 maart, 2013

Geschreven door: Arjan Visser
Artikel door: Johan Bordewijk

Fijnzinnig verhaal over een verwarde man

Aan het begin van Hotel Linda, de nieuwste roman van Arjan Visser, is de hoofdpersoon Jonah Jacobson onderweg van Brazilië naar Amsterdam. In de oorlog is hij gevlucht en hij keert nu voor het eerst terug naar zijn geboorteland. Door de ingetogen en fijnzinnige manier van schrijven ontstaat al direct het beeld van een oude breekbare man, op weg naar hereniging met een dierbare uit zijn verleden. Een beeld dat het hele boek niet meer zal verdwijnen.

Visser schetst de ‘thuiskomst’ in geraffineerde beelden:

‘Tijdens het laatste deel van mijn reis, met de bestemming in zicht, hijs ik de herinneringen aan mijn geboorteplaats, een voor een, uit de put van mijn geheugen naar boven. Ik bouw het decor op en plaats mezelf er middenin. Eerst ben ik figurant in een stad van bordkarton, maar al snel voel ik de stoeptegels onder mijn voeten, hoor ik de marktlui van de Albert Cuyp hun waren aanprijzen en zie ik de Amstel aan mijn voorbijstromen.’

In Amsterdam neemt Jonah zijn intrek in Hotel Linda. Niet voor niets, want de oude eigenaresse van dat hotel, een zekere Catharina, is de vrouw voor wie Jonah naar Nederland gekomen is. Zij is echter niet meer bekend bij het personeel van het hotel. Bijna radeloos zoekt Jonah vervolgens door de straten van de hoofdstad en daarmee door zijn verleden naar sporen van Catharina en zijn jeugd. Daarbij raakt hij de grip op de werkelijkheid kwijt, letterlijk. Hij valt op straat en wordt opgenomen in het ziekenhuis. Daar wordt hij verwarder. De arme man – Visser weet de lezer echt begaan te maken – verliest zich in een mengeling van heden en verleden.

Boekenkrant

Reizen door de tijd

Gelukkig is daar ineens Sonja, de kleindochter van Catharina. Via het hotel is men haar toch op het spoor gekomen. Ze vertelt hem over haar grootmoeder en helpt hem zo het verleden te begrijpen. Treffend wordt beschreven hoe de dementerende Jonah zich voelt:

‘De snelheid waarmee Catharina’s kleindochter door de tijd reist, is voor mij niet haalbaar. Ik raak achterop, ik hoor haar praten, maar ik versta er steeds minder van. Ergens in de draaimolen van informatie bevinden zich de antwoorden op vragen die ik heb. Soms kan ik er een glimp van opvangen, maar hoe beter ik mijn best doe mij te concentreren, des te beroerder ga ik mij voelen.’

Mooi in dit citaat is hoe het verschil in begrip van tijd, van heden en verleden benoemd wordt als tijdreizen. Ook het beeld van de draaimolen die de verwarring van Jonah weergeeft en diens onmacht om bij de informatie te komen die hem zou helpen, illustreert hoe ontdaan hij nu nog in het leven staat.

Het is niet voor niets dat ik twee lange citaten heb opgenomen. Hotel Linda kan het best voor zichzelf spreken. Om te laten zien waarom dit een prachtig boek is, volstaat het de schrijver aan het woord te laten.


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur:

Hotel Linda