"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Iedereen aan de robot!

Maandag, 6 mei, 2019

Geschreven door: Marcel Bullinga
Artikel door: Mischa Brendel

Te gemakkelijk geschreven

Dat robots een steeds grotere en belangrijkere rol in onze maatschappij gaan vervullen, zullen weinigen betwisten. En velen zien die toekomst met angst tegemoet: banen die verdwijnen, kwaadwillende kunstmatige intelligenties. Maar is een dergelijk negatief toekomstbeeld wel terecht? Marcel Bullinga vindt van niet.

[Recensie] Het boek Iedereen aan de robot! spat bijna uit elkaar van positivisme. Lezers bekend met andere boeken van Bullinga, die zichzelf trendwatcher en futurist noemt, zullen daar niet van opkijken.

Bullinga begint zijn boek met het schetsen van wat volgens hem is hoe de huidige maatschappij er nu uitziet en hoe die eigenlijk zou moeten zijn. En die huidige maatschappij is volgens hem veel te kapitalistisch ingesteld: megacorporaties hebben het monopolie op te veel markten en het vreemde is dat de grootsten onder die megacorporaties (zoals Google, Uber en Facebook) diensten aanbieden die ze zelf helemaal niet bezitten: ze brengen de gebruiker en de dienst bij elkaar.

Renaissance

In zijn ogen moeten we toe naar wat Bullinga de renaissance-economie noemt: een economie die niet gebaseerd is op constante groei, maar op tevredenheid van de mens. En dit is slechts het eerste hoofdstuk in een rij van begrippen die Bullinga beschrijft en vormgeeft. De zaken lopen hierbij uiteen van geld (bitcoins en andere digitale valuta) tot energie (fossiele energie, het klimaatakkoord en het Groningse gas). Hoewel het begrip ‘robot’ bij sommige hoofdstukken ver te zoeken is, komen ze in de meeste toch wel terug. Wie daarbij een tot in detail beschreven machine verwacht, komt echter bedrogen uit. Bullinga blijft doorgaans steken op termen als zwermrobots en zorgrobots en beschrijft daarbij wat ze doen, soms gevolgd door een concreet voorbeeld van een bestaande robot.

Dans Magazine

Bullinga eindigt zijn boek met een conclusie, waarin hij drie vragen beantwoordt die hij aan het begin van zijn boek stelde: wat kunnen we van robots leren, wat kunnen robots van ons leren en hoe voorkomen we de slaaf te worden van het algoritme? De eerste twee vragen beantwoordt Bullinga bijna teleurstellend kort (was daar nu een heel boek voor nodig?); op de derde gaat hij net wat uitgebreider in. Toch is ook dat antwoord een teleurstelling, want Bullinga valt hierin terug op zijn betoog tegen het kapitalisme, de macht van de grote corporaties en het gebrek aan echte democratie. De kern van de boodschap van het boek is in feite niets meer dan ‘power to the people’ en wordt nergens concreet. Het is gemakkelijk om te zeggen wat er fout is en wellicht nog gemakkelijker om een utopie te beschrijven. Maar daarmee heb je die utopie nog niet gecreëerd.

Een van de banen die volgens Bullinga zal verdwijnen is die van schrijver en in het geval van dit boek zou dat helemaal niet zo erg zijn.

Eerder verschenen in TW.nl

Boeken van deze Auteur: