Wat een beestig leuke olifant!
[Recensie] Gloria heeft vakantie. Super leuk zou je denken, maar ze is bang. Ze wil zich namelijk niet vervelen! Ze wil graag een bijbaantje, zodat ze elke dag iemand kan helpen. Maar dat lijkt makkelijker dan dat het is…..
Gloria is een schattige kleine olifant. In het verhaal merk je duidelijk dat ze nog een kind is. Samen met haar moeder bedenkt Gloria dingen om te doen, zodat ze zich niet verveelt.
Gloria begint met volle moed bij haar eigen moeder, maar dat is niet zo’n goed plan. Gloria’s moeder werkt namelijk in een antiekwinkel en Gloria maakt per ongeluk alles stuk. Overal waar ze probeert te helpen gaat het mis, kan ze dan ook niets goed doen?
In het begin is het verhaal een beetje triest. Ik denk dat het voor de kinderen heel herkenbaar is. Je wil graag helpen, maar het lukt niet. Gloria is geen opgever en blijft allerlei verschillende werkjes proberen, totdat er iets is wat ze wel kan. Dit is een wijze les om mee te geven aan jonge kinderen.
Op de voorkant staat dat het een voorleesverhaal is over dyspraxie. Dyspraxie is een motorische stoornis. In het verhaal komt dyspraxie niet erg naar voren. Ik denk wel dat mensen met dyspraxie zich af en toe net zoals Gloria voelen. Dit boek zou dus bij een kind met dyspraxie voorgelezen kunnen worden, zodat er meer begrip komt als iets niet lukt bij iemand.
Ik geef zelf les aan kinderen van 5/6 jaar (groep 3). Ik heb het boek aan hen voorgelezen en zij waren erg enthousiast. Een pluspunt aan het boek is dat Gloria nooit opgeeft en dat het verhaal goed afloopt. Een nadeel vonden zij dat het verhaal een beetje lang duurt.
Tijdens het voorlezen kon ik ook een paar woordenschat vragen stellen. De woorden die er in staan zijn met enige uitleg makkelijk te gebruiken bij kinderen van jonge leeftijd.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
