"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

In de schaduw van de meester

Zaterdag, 17 juli, 2021

Geschreven door: Ria Maes, Aron Wade
Artikel door: Karin Teirlynck

Vlaamse thriller heeft alles, maar blijft flauwe kost

[Recensie] Na In de schaduw van de meester de derde thriller van Ria Maes & Aron Wade. Maes kennen we in Vlaanderen vooral van de dagboeken van Sara. Wade speelde mee in reeksen als De kotmadam, W817 en Thuis. Hij was ook presentator op Ketnet. Samen vormen zij het schrijversduo Maes & Wade. 

De proloog is veelbelovend. In Antwerpen zal de veiling van de eeuw doorgaan en een heleboel prominente personen zullen aanwezig zijn. Terwijl iedereen op zijn plaats zit en de deuren gesloten worden gaan we een half jaar terug in de tijd.

Vrouw dood aangetroffen in Antwerpen

Een goed begin. Wetsdokter Tom Beckx is afgereisd naar Frankrijk om er komaf te maken met zijn verleden, maar komt van een koude kermis thuis. In plaats van antwoorden op de vragen uit zijn verleden, heeft hij er nog wat vragen bijgekregen. Ondertussen wordt in Antwerpen een vrouw dood aangetroffen en verschijnen de rechercheurs Alexandra en Raoul op het toneel. Dit is nog maar een begin, want in een korte tijdspanne volgen verschillende macabere verdwijningen.

Kookboeken Nieuws

Walter Mertens – CEO van Containers Verstraeten – bereidt zich voor om de fakkel over te dragen. De Chief Financial Officer van het bedrijf is ervan overtuigd dat die eer naar hem zal gaan. Met tussenpozen verdwijnen er nog meer mensen. Een raadsel, totdat Pygmalion van zich laat horen. 

Maes & Wade hebben 318 bladzijden vol gekregen met verschillende verhaallijnen, aanzienlijk wat karakters en korte hoofdstukken waardoor je lekker zou kunnen doorlezen. Genoeg stof om er een knallende misdaadroman van te maken.

Simpel gesprek tussen volwassen mannen

Helaas klapt na een dertiental hoofdstukken het boeltje in elkaar. Het verhaal neemt verschillende wendingen die weinig of geen meerwaarde hebben voor het verloop. Voornamen worden door het hele verhaal te vaak gebruikt. Zo noemen Alexandra en Raoul elkaar bijna steeds bij de voornaam. Als collega’s die hele dagen samenwerken lijkt met dat sterk overdreven. Een gesprek van man tot man tussen Tom en zijn petekind komt vrij simpel over voor volwassen mannen met toch een zeker intellectuele achtergrond. Als je op dit alles begint te letten wordt het niet enkel een storende factor, maar haalt het ook de vaart uit het verhaal.

Wel knap van dit duo is dat de verschillende verhaallijnen lang mysterieus blijven. Je blijft je afvragen hoe het allemaal zal samenkomen en wat het een met het ander te maken heeft. Naar de plot ben je als lezer in de eerste plaats verrast, maar ook teleurgesteld. Verrast omdat je deze plot niet ziet aankomen, teleurgesteld omdat je verwachtingen misschien te hoog liggen. Spectaculairs is de plot niet, vergezocht en ongeloofwaardig.

Jammer, want de potentie is er om een boeiend verhaal neer te zetten. Nu blijft het aanmodderen. Mocht dit beter zijn uitgewerkt en de personages meer diepgang hebben dan heeft In de schaduw van de meester inderdaad een stevige basis voor een goede misdaadroman. Maar die zaken ontbreken, daardoor is het moeilijk om voeling met de karakters en de omgeving op te bouwen. Het is als bij koken. Je hebt al de ingrediënten, maar de kruiding is flauwtjes.

Voor het eerst verschenen op Perfecte Buren