Schuldgevoel en misdaad aan de Zweedse kust dreunen nog lang na
[Recensie] Vraag: Wat hebben een rechercheur van middelbare leeftijd met overgewicht en een diepgelovige alleenstaande moeder met elkaar gemeen? Antwoord: Ze hebben allebei een kind dat ze dreigen te verliezen.
In slaap gevangen verweeft deze twee levens met elkaar. Het dochtertje van Manfred, de rechercheur, valt in een onbewaakt ogenblik uit het raam op driehoog en belandt in een coma. Samuel, de zoon van de alleenstaande moeder Pernilla, is gestopt met school. Van kleine criminaliteit is hij in de drugshandel terechtgekomen.
Als het verhaal begint heeft hij er naar eigen zeggen “precies tien dagen over gedaan om mijn leven te verkloten”. Hij is namelijk een partij drugsmonsters kwijtgeraakt en vreest de straf van de drugbaron voor wie hij werkt. Niet geheel toevallig dus dat hij Samuel heet, naar de Bijbelse figuur die keer op keer door God werd geroepen, maar niet luisterde.
Snuffelen in kasten
Samuel vlucht en neemt het eerste baantje aan dat hij kan krijgen: verzorger van een gehandicapte jongen in een afgelegen huis aan de Zweeds kust. Hij komt in huis bij Rachel en haar gehandicapte zoon Jonas. Zodra hij de kans krijgt gaat hij op zoek naar spullen die hij kan jatten en doorverkopen. Al snuffelend in kasten vindt hij allerlei zaken die het vermoeden doen rijzen dat niet alles is wat het lijkt. Documenten en kleding van de partner van Rachel bijvoorbeeld, en een verontrustend gedicht.
Ook de namen Jonas en Rachel verwijzen naar Bijbelse figuren. De Bijbelse Jonas zit gevangen in de buik van de walvis, deze Jonas ligt na een ongeluk in coma en is dus In slaap gevangen. De betekenis van de naam Rachel is de sleutel tot de ontknoping van het verhaal en de link naar het gedicht.
Ondertussen onderzoekt rechercheur Manfred met zijn team drie lijken die voor de Zweedse kust zijn aangespoeld. Als lezer voel je enerzijds de spanning in het huis waar Samuel verblijft oplopen, en anderzijds de dreiging die uitgaat van de onbekende doden. Er moet welhaast een verband zijn, maar het hoe en wat blijft lang in nevelen gehuld.
Begrip en verwondering
In slaap gevangen verhaalt beurtelings vanuit het perspectief van Manfred, Samuel en Pernilla, telkens in de ik-vorm. Dat brengt het verhaal dichtbij en invoelbaar. Alle drie hebben ze hun eigen stijl en invalshoek, daardoor krijg je als lezer een veelzijdig beeld van de gebeurtenissen en duidelijkheid over de drijfveren van de vertellers.
Camilla Grebe verweeft de levens van de hoofdpersonen heel knap met elkaar. Als lezer ontdek je dat ze allemaal wel wat met elkaar gemeen hebben; Manfred met Pernilla bijvoorbeeld, en Pernilla met Rachel.
Ook maken de hoofdpersonen een ontwikkeling door. Zo wordt Samuel van dwarse puber een volwassen mens, en Pernilla blijft niet de volgzame onzekere moederkloek, maar wordt een zelfstandig denkende en handelende vrouw. Op het eind van het boek kan de lezer voor alle personages begrip opbrengen, zowel voor dader als slachtoffer. Dat maakt In slaap gevangen een boek dat lang bij je blijft.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
