Het toeval wil dat
Gerbrand Bakker deze week in
Trouw in zijn column
Namenlijst schreef over 70 schrijvers die vergeten lijken en ten onrechte niet meer in de boekwinkel te vinden zijn. Een fijn gevoel dat ik van meer dan 1/3 van de genoemde schrijvers 1 of meer boeken gelezen heb. Ik heb mijn eigen favoriete schrijvers, maar ik kies daarnaast bij voorkeur juist geen bestsellers en wel de minder besproken schrijvers en daarmee heb ik me tot nog toe altijd heel goed vermaakt. Een bespreking op mijn blog, meer kan ik niet voor ze doen.Maar hoe vallen deze twee vaststellingen samen? Toeval bestaat niet, maar toch. In de lijst van Bakker wordt
Lilian Blom genoemd, die in 2007/2008, een jaar nadat
Gerbrand Bakker met zijn
Boven is het stil de Debutantenprijs won, op de longlist van deze prijs stond met
De Tuinkamer. Een onvergetelijk boek. Het is het ontroerende verslag van de laatste weken uit het leven van
Louis Ferron, op zijn verzoek opgeschreven door zijn vrouw Lilian Blom. (Ook toen Vrouwkje Tuinman vertelde over
Klaar dat ze bezorgde voor haar partner Starik, moest ik eraan denken. Nog meer toeval.)
Zo leest iedereen het boekenweekgeschenk met een andere focus. Voor mij werd Loetje IJzertje een belangrijke figuur, toen ik hoorde wie ermee bedoeld was. Door De Tuinkamer ken ik zijn persoonlijke geschiedenis en nu kan ik kijken of het beeld dat Siebelink van hem schetst daarmee overeenkomt. En dat spoort me aan nogmaals het prachtige boek van Lilian Blom te lezen. Het boek dat ik destijds naar aanleiding daarvan van Ferron las, zal ik niet herlezen, dat was nogal pittig. Maar van beide boeken heb ik de besprekingen uit het archief van mijn oude blog gehaald en hier opnieuw geplaatst.
Wie ze wil lezen: De Tuinkamer van Lilian Blom klik hier en Het overspelige gras van Louis Ferron klik hier.
In mij archief zitten nog meer besprekingen van de boeken die op de Namenlijst van Bakker staan. Ik zal de komende tijd eens kijken welke voor herplaatsing in aanmerking komen.