"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Je ziet me nooit meer terug

Dinsdag, 21 maart, 2017

Geschreven door: Sonja Barend
Artikel door: Nico Voskamp

Een leven vol vragen

[Recensie] Nieuwsgierigheid is zo ongeveer het handelsmerk van Sonja Barend. Gelukkig voor de fans gebruikt ze die eigenschap in haar memoires volop om haar eigen leven te onderzoeken. Tegelijkertijd speurt ze naar haar vader die in de oorlog verdween met de omineuze woorden uit de titel. Memoires en een queeste in één. Is dat gelukt?

Eerst maken we kennis met partner ‘A.’: “Zesendertig jaar geleden heb ik hem bij een haardvuur leren kennen.” Hij blijft bij haar en staat ook in moeilijke tijden (kanker) aan haar zijde. Als ze samen ouder maar gezond in hun huis bij de Mont Ventoux aan een koele witte wijn nippen, is het leven zo slecht nog niet.

In terugblikken stapt Sonja terug in haar eigen leven als een Joods meisje. Haar pittige karakter en lef zorgen ervoor dat ze uiteindelijk haar draai vindt in de televisiewereld. In een tijd dat het absoluut niet vanzelfsprekend was dat meisjes doorleerden of zelfs maar voor zichzelf opkwamen, werkt zij zich op tot een tv-persoonlijkheid. Heel hartelijk dank op deze plek dat het boek geen spoor vertoont van celebrity-trekjes en ‘gewoon’ de waarheid volgt.

Geen prettige waarheid overigens als het om haar privéleven gaat. Haar moeder is te ontoegankelijk en te beschadigd om samen tot echt diepgaand contact komen. Een opvallende tegenstelling signaleert ze daar zelf: in haar eigen programma’s vraagt Sonja door tot op het bot om het verhaal compleet te krijgen. Maar bij haar moeder lukt dat niet.

Boekenkrant

Wel zoekt ze uit waar haar verdwenen vader is gebleven. Hij werd in de oorlog door twee met de Duitsers heulende Nederlanders uit zijn huis gehaald. Op transport gesteld naar Auschwitz. Haar moeder vertelt: “Je vader trok zijn jas aan en zette zijn hoed op. Hij zag er altijd mooi uit, verzorgd. Lang was hij en slank. Net als jij. Hij is naar je toe gegaan en heeft je hoofdje gekust. Zonder dat de twee mannen het merkten heeft hij zijn portefeuille met zijn papieren en het beetje geld dat er nog in zat in de schaal van de lamp gegooid die boven de eettafel hing.”

Intussen volgt haar eigen leven een bochtige weg, met één constante, haar onverschrokken instelling. Die popt geregeld op in sterke passages. In Israel bijvoorbeeld, waar ze met Ralph Inbar wil trouwen maar eerst prachtig het vrouwonvriendelijke betoog van een Rabbi moet weerleggen. Of haar bespiegelingen over wat ethische dan wel smakeloze programma’s zijn op tv.

Ja dus, moeten we concluderen, Sonja levert een overtuigende autobiografie af. Schrijnend, vechtlustig maar ook mooi en terugkijkend met voldoening. Kortom een intrigerend kijkje achter de schermen van een doorbijtster die één van de bekendste tv-gezichten van Nederland werd.

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles en op Nico’s recensies


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur: