Geweldig praktijkhandboek
[Recensie] Weinig steden in Nederland ondergingen in de tweede helft van de vorige eeuw zoveel bouwkundige veranderingen als Amsterdam. De vorig jaar overleden stadsontwikkelaar Max van den Berg was nauw betrokken bij veel van die veranderingen, waarover hij uitweidt in het eind vorig jaar uitgekomen boek Jongens, maak het maar mooi, Stadsontwikkelaar en ambtenaar in Amsterdam 1963-1986.
Hij schetst hij op fraaie, doch soms enigszins onoverzichtelijke wijze, zijn ervaringen met leidinggevenden en (lokale) politici, wat niet zelden tot verbazing en frustratie leidt bij de stadsontwikkelaar van Publieke Werken.
Het boek is in essentie één grote verzameling memoires, wat de leesbaarheid alleen maar ten goede komt. Soms heeft het zelfs iets weg van een roman, met name als Van den Berg ingaat op de eerdergenoemde conflicten met politici. Hij was echter zeker geen pessimist. Elke keer komen zijn verwondering, ontzag en respect voor collega’s en de stad zelf in het verhaal naar voren, duidelijk zaken die zijn enthousiasme in zijn werk aanwakkeren. Het enige minpuntje is dat het boek nogal wat heen en weer springt in de tijd, waardoor het soms wat rommelig overkomt.
Hoewel met name Amsterdamse tijdgenoten van Van den Berg zich zullen herkennen in dit boek, is het ook een aanrader voor bouwkundigen en (stads)planologen in het algemeen. Want los van een boeiend leeswerk, is het ook een geweldig praktijk handboek.
—
Eerder verschenen in Technisch Weekblad
