De erfenis van een tegenbeweging
[Signalering] De foto’s liegen er niet om. Jonge mannen gooien met stenen, ‘stillen’ jagen met getrokken pistolen door duistere straten. De agressie spat van het papier als burgemeester Ed van Thijn de Amsterdamse Staatsliedenbuurt uitgejaagd wordt. De dreiging is voelbaar in een foto van het met allerlei projectielen beladen dak van een kraakpand aan de Prins Hendrikkade.
De eerste helft van Kraakrepubliek is gewijd aan dergelijke foto’s en herinneringen van fotojournalist Bert Verhoeff, die met zijn werk destijds het beeld van de kraakbeweging vormde. De tweede helft van het boek gaat aan de hand van interviews met (voormalige) leden van de kraakbeweging op zoek naar de ‘andere kant’. Krakers komen hier naar voren als idealistisch, betrokken bij een leefbare stad, zelfredzaam en creatief. In hun ogen gaf de kraakbeweging de stad een eigen kleur, die nu met de laatste kraakpanden aan het verdwijnen is. Het boek draait helemaal om Amsterdam. Wie niet warm loopt voor de geschiedenis van die stad vindt in Kraakrepubliek een fascinerend voorbeeld van de moeizame omgang met herinneringen aan een radicaal verleden. Die herinneringen blijken even ongemakkelijk als aantrekkelijk, waardoor het boek gevangen zit tussen nostalgie en bevreemding.
—
Eerder verschenen in Geschiedenis Magazine
