Klassieker die nooit uit de boekenkast mag verdwijnen
[Recensie] De 16-jarige Dolf (Rudolf) overtuigt met veel bravoure de collega’s van zijn vader en wordt door – een door hen ontwikkelde – materie-transmitter teruggeflitst naar de Middeleeuwen. Hij wil namelijk heel graag het riddertoernooi in Montgivray in Frankrijk bijwonen, hierover heeft hij onlangs wat gelezen in zijn geschiedenisboek. Door een foutje komt hij echter niet op de juiste plaats aan, maar in 1212 in Spiers. Om weer terug te keren naar de juiste eeuw moet Dolf om vijf uur die dag op de plek zijn waar hij terecht is gekomen.
Hij ziet alleen iets waar zijn mond van open valt… Duizenden kleine kinderen komen voorbij gelopen. Het zijn hoopvolle, goedgelovige maar ook zwakke en zieke kinderen. Hij blijkt de Kinderkruistocht mee te maken. Het zijn kinderen die onder leiding van Nicolaas op weg zijn naar Jeruzalem om het Heilige Land van de Saracenen (Turken) te bevrijden. Ze zijn ervan overtuigd dat de Saracenen bij de aanblik van zoveel onschuld spontaan op de vlucht slaan.
Dolf en Leonardo, waar hij recent kennis mee heeft gemaakt, besluiten mee te lopen met de kruistocht. Dolf gelooft niet in de boodschap die Nicolaas verspreidt, namelijk dat de zee voor hem zal splijten en hij de groep naar Jeruzalem zal leiden. Hij loop mee om het welzijn van de kinderen te beschermen. Hij heeft immers de afspraak niet gehaald en is gedoemd in de Middeleeuwen te blijven. Dolf ontpopt zich als natuurlijk leider en weet door de kennis die hij in zijn eigen tijd heeft opgestoken goed in te spelen op de gevaren en problemen zij op hun reis tegenkomen.
Tijdloos
Ondanks dat dit boek in 1973 door Beckman is geschreven, is het tijdloos. Dat kan ook niet anders wanneer het verhaal in de Middeleeuwen afspeelt. Nee, Beckman heeft gewoon een tijdloze manier van schrijven. Het verhaal begint zonder aanloop direct pats-boem met actie, je zit meteen in het verhaal. Ondanks dat je Dolf als lezer nog helemaal niet kent.
Uit de heldendaden en gedurfde acties van Dolf blijkt dat het een goudeerlijke jongen is dat niet tegen onrechtvaardigheid kan. Ook niet tegen de klassenverschillen die heersen in de 13e eeuw. Hij probeert de grote groep van ongeveer 8000 kinderen te leren dat iedereen een talent heeft, ergens goed in is. En niet alleen dat, hij leert ze ook iets over het nemen van verantwoordelijkheid. Een knappe gedachtegang voor zo’n jonge jongen.
De barre tocht over steile paden, door de gevaarlijke Alpen en door onherbergzame landschappen maken de voorbereidingen op de tocht noodzakelijk om niet veel verliezen te maken. Ondanks de kennis van Dolf wordt de groep geconfronteerd met gevaarlijke situaties zoals wilde dieren, boze boeren en de onvoorspelbare weersomstandigheden.
Beckman weet het avontuur spannend en vol geur en kleur te beschrijven. Het liefste was ik nu zelf heel even teruggeflitst naar de 13e eeuw om te ervaren wat Dolf heeft meegemaakt. Het lijkt mij zo bijzonder om de wereld te zien zoals die er toen uitzag: zonder wegen, zonder auto’s en alle luxe die we nu kennen. Waarschijnlijk zal ik de medicijnen wel gaan missen, want de manier waarop de Scharlaken Dood rondwaarde in de groep… daar blijf ik liever uit de buurt.
Kruistocht in spijkerbroek is niet alleen een avontuurlijk boek met een goed verhaal, het is ook nog eens leerzaam. Dolf herhaalt de wetenswaardigheden die hij in zijn geschiedenisboek heeft gelezen en die hij gebruikt om de kruistocht zo veilig en gezond mogelijk te laten verlopen. Hij vertelt over de steden die ze tegenkomen, het geloof en over diverse gebruiken. Interessant!
Zonder twijfel is Kruistocht in spijkerbroek dus een regelrechte klassieker. Een boek dat nooit uit de boekenkast mag verdwijnen.
—
Eerder verschenen op Boekenz
